Güven kuruyemiş. Tazecik olurdu hep. Olsa da yesek

Servet sekerleme.
Datca bademli ve gullu olani dene. Pisman olmazsin.

lokum için birinci tercihim imren lokumları, safranbolu; o olmuyorsa tuğba kuruyemiş

www.oztaylanyayla.com

Afyon'un en lezzetlisi

ali muhittin haci bekir.

Hacı bekir tabiiki.

Bence kıyafet alıp "bu kıyafete ulaşamayan milyonlar var" mesajı içeren bir fotoğrafla hem hediye hem de ders verebilirsiniz.

müzik enstrümanı, bisiklet, kaykay, paten, vr

Küçük, kompakt, renkli bir dijital kamera. (ya da polaroid)

Beraber olduğunuz bir fotoğrafınızı basıp çerçeveletebilirsiniz. Benim bilmediğim 3d vs neler neler vardır şimdi kimbilir eski usül çerçeve yerine. Sizin ön sözünüzle başlayan bir anı defteri, 100 tane dilek yazdığınız fişlerden oluşan dilek kavanozu, her güne güzel bir söz... hediyede işlevsellik çok önemli tabii ki ama anı mı bıraksanız böyle

Var tabii ki. Defne Tamar Gurol ilk aklıma geleni.

Lacanyen psikanaliz için harika iki isim; Pınar arslantürk, fiona faraci
Klasik psikanaliz için irem anlı, cüneyt bilen... diğer isimlere istanbul psikanaliz derneği ve de psikeistanbul listelerinden ulaşabilirsiniz

10 bavul goturmeyerek hallettim ben bu sorunu. Orada alacaginiz ufak tefek seylere vereceginiz parayla ucakta bagaja vereceigniz para (+ stres) zaten kafa kafaya geliyordur muhtemelen tasarruf edeceginiz parayla.

her halukarda, almanya cok uzak da degil. turkiye'ye bir kez dondugunuzde (6 ay icinde yani) her seyi halledersiniz.

1- orada olmayan ya da çabucak temin edilemeyecek şeyler: ilaç, bazı yiyecekler, özel eşyalar vs
2- orada olan ama pahalı şeyler: giyecek, nevresim takımı, vesaire hepsinden "birer takım"

yer kalırsa 2. maddedekilerden kalanlar ile alabilirsin. 10 bavul ile gitmek ya da tüm eşyaları götürmek gerçekçi ya da mantıklı değil. almanya'dan istediğin zaman gider gelirsin, gideceğin yerde de her şey var, gerginlik yapmana gerek yok.

Ben biri buyuk boy biri orta boy iki valizle geldim. Hicbir seyin eksikligini de yasamadim acikcasi. Ama ben duygusal bir insan degilim ve esyalara bagli oldugumu soyleyemem.
Gelmeden once son dakikaya birakmadim toplanma isini. Giysilerimi zamanla “does this bring me joy?” geyigi ile ayirdim. Uzun suredir giymedig veya bagislayabilecegim her seyden kurtuldum. Yaklasik on kazak, bir kaban, alti yedi kot pantolon, bir formal sayilabilecek giysi vs getirdim. Daha kucuk olan valiz karantinada ihtiyacim olacak giysiler ve yiyecek ile doluydu hatta, Esyalarimi da eve tasinacak yeni kiraciya makul bir fiyata sattim. Bir kismini da ese dosta verdim.
Bir ulkeye tasininca oranin yol yordamini ogrenmek cok kolay. Bakin ben yakin mesafede veya Turklerin cok oldugu bir yerde degilim, kimse Ingilizce de bilmiyor. Yine de insan gormeden, otel odasindan cikmadan kaldigim karantinanin ikinci haftasinda buranin en yaygin alisveris sitesini, bizdeki Getir’in dengini, iviri ziviri ogrenmistim. Is arkadaslariniza falan sorarsiniz, hem sohbet etmek icin de bahane olur.
Kullandiginiz ilac, kozmetik falan varsa birer fazla goturun. Onun disinda Almanya’da muhtemelen her seyi bulabileceginiz turk supermarketleri falan vardir. Gereksiz yuk etmeyin kendinize.

Edit: tarhanaya kesinlikle katiliyorum. Turkiyeye gelebilecek olsam donuste valizime ilk koyacagim sey tarhana olurdu.

sadece kiyafet/ayakkabi ve ilacla geldim. covid nedeni ile kapali olmasina ragmen sorun yasamadim. illa ki gidip gelecegin icin zamanla kalan esyalari alirsin. hatta ev tuttunca dogrudan eve goturursun. diger turlu 2 kere tasiman gerekecek.

Kıyafet, ilaç, nevresim ve havluyu bavula atıp. Tencere, çatal kaşık, yedek nevresim ve kitapları kargo ile gönderdim. İngiltereye kargonun gelmesi 3 ay sürdüğü için ev bulma süreci sorun olmadı. Tabak+ bardakları kargoda kırılır belki diye ikeadan aldım.
Şimdi olsa yine böyle yapardım. Geçmiş yıllarda olsa belki bavulu alır çıkardım ama şimdi kur farkından dolayı trden gelmesiyle yeni satın almak büyük fark oluyor.
Ve tarhana. İyi tarhana bulmak zor. Tükettiğiniz bir şeyse hem bavula hem kargoya tarhana eklemeyi unutmayın. Eksik gedik kalırsa da alınıyor zaten. Kolay gelsin, yolunuz açık olsun.

Önerileriniz ve güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. İlk gittiğinde 1-2 bavulla gidenler daha sonra gelip gittikçe mi aldılar geri kalan eşyalarını yoksa kargoya mı verdiler?
Okuyanlar için bir öneri de benden gelsin. Vakumlu poşetleri daha önce düşünememişim hiç ama baya işe yararlar gibi duruyor. Bavulda yerden tasarruf ederim en azından.

Yerden tasarruf ediyor ama cok agirlik olabiliyor, gerci sirket relocation bonusu vs verecekse sorun olmaz muhtemelen. Valizi kaldirip indirmek sorun olabilir ama.

Ben sonradan da goturmedim. Esyalardan kurtuldum yani kisaca. Almam gereken seyleri buradan aldim. Yazin turkiyeye ziyarete geldigimde de geride kalan seyler icin “e bunlari bir yildir kullanmadim/gormedim, ihtiyac da hissetmedim, demek ki elden cikarabilirim” diye dusunup yine sattim veya ese dosta verdim. Ogrenci tanidiklara verdim vs.

Sirket tasinma masrafi karsiliyorsa ve/veya sirketi ayarliyorsa, limitler dahilinde mobilya tasimak da mantikli. Mobilya TRde cok ucuz.

nevresim, havlu, catak kasik gibi seylere hic gerek yok bence. ben de getirmistim ama kullanmadim cunku yatagim farkli boy oldu. havlu desen burdaki de aynisi yani... goturmek istiyorsaniz bile bir sonraki sefere saklayin. ben ikinci seferde kilim bie getirdimdi :)

eger evi kapatmiyorsaniz, yani birakma sansiniz varsa (aile ev vb) mumkun mertebe az sey goturun. kiyafet ihtiyaciniz olacak, ozellikle soguk oldugu icin kalin seyler ihtiyaciniz olacak.

cok fazla ayakkabiya cantaya gerek yok (ama bu herkeste farkli oluyor biliyorum) bunlar cok yer kaplar.

ha eger tasinma tamamen karsilaniyorsa o baska. benim 23 kilogram hakkim vardi.

bozcaada can'dır. önümüzdeki cuma'dan itibaren çarpı 2 kalabalık olur hepsi. cuma'ya kalmadan 3-4 günü aradan çıkarın bence.

bozcaada çok güzel deniyor ama çok kalabalıkmış. gidip de istanbul'dan beter daralanlar var.

alaçatı olabilir. gökçeada da olabilir ama orası da fazla sakin ve boş. yine de düşünebilirsiniz.

Bozcaada Haftasonları kalabalıkmış, hafta içi düşünüyorum ben de. Otel ya da pansiyon tavsiyesi de alabilirim.

Bozcaada soğuk bu hafta sonu. Denizi soğuktur zaten de daha da soğuk bu kez. Eğer gelecekseniz akşam için uzun kollu bir şey almayı ihmal etmeyin.

bozcaada için eşimle kaldığım oteli tavsiye ederim , üzüm otel. memnun kaldık diyebilirim.

mezun olmadıysan saydırılabilir. okulun kendi şartları falan devreye girer o durumda. mezun olduysan saydıramazsın.

nrmnm'in cevabi dogru.

ben 2007 de mezun olmuştum lisanstan. tekrar bu sene farklı bir fakülte bölüm kazandım aynı okulun (gazi). 5 seneyi geçtiği için mezuniyet saymadılar yoksa sayılıyordu.

Ders ismi aynıysa saydırıyorsun. yaptım. yine yaparım.
ama mesela inklap tarihi dersinin isminde bi değişiklik vardı, onu saymadılar.
eski okuluna gidip mezun olduğun derslerin listesini istiyorsun. transcript gibi. belki de odur, tam hatırlayamadım. sonra öğrenci işlerine gidip "bak ben bunu bitirdim, notlarım da yazıyor" diyorsun. danışmanına ya da hocalara hiç sorma derim. bulaştırmak istemiyorlar. öğrenci sayısı az olmaması gereken dersler mi oluyor ne, ya da uğraşmak istemiyorlar.

böyle bir imkanın varsa hiç üşenme. bir dersten üşenmiştim, muafiyet işlemleri ile uğraşmamıştım. vize, final derken sonradan kızdım kendime epey. sen neden kızasın?
hadi bağy.

saydırabilirsin tabiki de. normal yatay geçişten farkı ne? yok. alırsın eski okulundan transkript, içerik verirsin yeni okula kredi ve içerik tutan aynı isimli dersler sayılır.

www.anadolu.edu.tr

rastgele bir aöf seçtim. tarih, türkçe ve ingilizce 3 kredi. eminim çoğu okulda 2 kredidir hatta bildiğim bir okulda sıfır krediydi. ama saydırıyor otomatik olarak.

@lovemyself

merhabalar,
allah allah, bu şekilde saydırıyorlarsa aslında içerik aynıysa saydırmaları gerek yahu. mesela inkılap tarihi bütün okullarda var fakat farklı isimlerde olabiliyor. sizinki hangi okuldu acaba?

Ben yaptım. Eski okuldan transkript ve ders içeriği alıp onaylatıp yeni okula verdim. Ders içeriğinin denk olup olmadığına kurul karar verdi. Muaf olunan derslerin yeni ders ortalamama etki etmeyeceği m notu ile görüneceği söylense de ikinci lisans bitmek üzereyken, "yeni yök kararıyla değiştirdik sistemi" diyip dersi aldığımdaki not neyse onu da işlediler. Sonradan öğrendim ki okula göre değişiyormuş bu kısım.

ikinci okuduğunu açıköğretim fakültelerinden biriyse tarih, türkçe ve yabancı dilden muaf oluyorsun.
mantıken örgün öğretimde de olunması gerekir.

ben açıkta okumaya başlayınca yabancı dilden kasıtlı olarak muaf olmayıp aa almıştım. not ortalamanı yükselteceğine emin olduğun ders varsa boşuna muaf olma.

çaykovski, direkt söyledikleri şey buydu. ismin aynı olması. misal, edebiyat dersinden türk edebiyatı bilmemnesi dersi ile muaf olamazsın. öyle demişlerdi. devlet üniversitesi.

fazla dallanıp budaklandırırsan, ders içeriklerini falan isterler, içerikler uyuyor mu falan, iş uzar.

yaptığın salatalara minik minik doğrayarak ekleyebilirsin. mevsim salatalarında güzel olur, sirke narekşisi limonla vs çok tadını anlamazsın.

diyet dediğin için, avokadoyu rendeleyip hindiztan cevizi, muz ve balla karıştır tarifi mantıklı değil.

arkadaşının yaptığı şeyi makarnayla karıştırınca çok güzel oluyor. hatta ben biraz soğan sarımsak fesleğen de ekliyorum buna.

ama diyet demişsin. bilemedim diyette makarna oluyor mu :) belki kepekli makarna?

avokadonun olgunlaşmış olması önemli öncelikle.

benim en sevdiğim tarif iyice olgunlaşmış yumuşak bir avokado ile bir olgun muzu biraz kakao ile blenderda çekiyorsunuz ve puding kıvamında harika bir şey çıkıyor ortaya.

yine sabah kahvaltılarında yumusak bir beyaz peynir ile ezip -azıcık dereotu ile de karıştırabilirsiniz, damak zevkinize kalmış- sade ya da ekmeğin üstüne sürüp üstüne biraz çörek otu serpiştirebilirsiniz.

salatalarınıza ekleyebilirsiniz.

bir lavaşın içine dilimleyip yumurtayla bir dürüm yapabilirsiniz.

ben eskiden yiyemezdim tadından dolayı, şimdi pahalı olduğundan arada kendimi ödüllendirmek için yiyorum.

Ben tatlı olarak yemiyorum avokadoyu, hatta fikri bile korkunç geldi açıkçası.

Sarımsak, limon, birazcık tuz, domates ve canım ne isterse ekleyip rondoda parçalı olacak şekilde karıştırıyorum. Sonra misal kızarmış ekmekle, veya herhangi bir tür salataya ekleyerek, bazen de sadece limon ve salatalıkla birlikte yiyorum.

sırf faydası için yiyeceksen kaşıkla gitsin burnunu kapatıp. uğraştığın zahmete değmez elde edeceğin şeyin lezzeti.

Olgunlaşmış avokadoyu ezip sarımsak, parmesan ve cevizle karıştırıp makarna sosu yapıyorum ben. Kafama göre baharat da ekliyorum tabii.

Çok güzel puding oluyor; 1 muz ve yarım olgun avokadoyu kakao ile karıştırın tadına bayılacaksınız

Aynı şekilde yarım avokado + cennet /trabzon hurması + kakao karışımı da olur.

Beyaz peynirle ezip içine sarımsak ve zeytinyağı koyuyorum.

En güzelini söylüyorum: kahvaltıda bal ve avakodo. Çok az bal alıp avakadoya sürüp hüpletiyorsun, muazzam tat. tabi diyette olur mu bilmem ancak zaten bal miktarı yüksek değil.

Ortadan ikiye bölüp çekirdeğini çıkarınca oluşan boşluğa yumurta kırıp fırına verince de çok güzel oluyor. Yumurta pişince çıkartıp üzerine karabiber ve zeytinyağı da gezdirilebilinir

markette satılanları bile sahte çıkarken, internetten satılanlar nedir bilemiyorum. bence kesinlikle almayın.

işte o yüzden güvenilir diye soruyorum ya arkadaşlar. hani denenmiş olur, referansı olur, ne bileyim birinizin anası nenesi köylüsü falan yapıp satıyor olur. hepsi de üçkağıtçı değil ya, elbet bu işi hakkıyla yapan güvenilir olan da vardır değil mi?

Tohumdan sofraya +1000

devlet hastanesi ise max 10 dk surecek, dediginiz gibi sallamayacak, anti depresani yazip gececek.

ozel psikiyatra giderseniz yine sallamayacak, anti depresani yazip gececek, ama 40-45 dk seansta kalirsiniz.

konusarak, ilacsiz, yavas bir kisisel ilerleme ve degisimle cozmek istiyorsaniz adres psikiyatr degil psikolog.

Devlette de iyi hekimler bulunabilir. Mesela 10 yıl aradan sonra devlete gittim, çekiniyordum. eniyihekim.com'daki doktor incelemelerinden puanı yüksek, iyi yorumlar almış bir doktor vardı ve online hastane randevu sisteminden bana uyan saati vardı, randevu aldım gittim ve memnun kaldım. Size de aynı yöntemi önereceğim.

evet çünkü bunlar uzun uzun konuşulacak sorun değil. herkesin mücadelesi başka, hafife almıyorum yanlış anlama ama biraz gayretle çözülecek şeyler bunlar.

Universite hastanelerini tercih ederseniz biraz daha iyi bir hizmet alabilirsiniz

gokhan atestepe, yaşadığım şeyler hafif şeyler değil. baya ağır travmalar atlattım. bunlardan dolayı bu etkileri yaşıyorum.

maalesef insanlar piskolojik rahatsızlıkları "herkeste var" diye düşündüğü için psikyatr da çok farklı düşünemiyor. seansı 10 dakika.

ben gittim 2 yıl önce. önce bi kağıt verdi. onu doldurdum. hoşuma gitmişti. bi ilaç verdi. kendimi iyi hissettim o kadar. sorunum düzelmedi. ve yıl sonra nerdeyse bana kızar duruma geldi geçmiyor diye. ben de bi daha o doktora gitmedim.

başka bir doktor psikolog'a gönderdi. ona da hâlâ gitmedim. doktordan korkuyorum resmen.

devlet hastanesine gidiyorsanız doktora günlük hayatınızı etkileyecek ağlama krizlerine girdiğinizi, mümkünse ilaç kullanmadan bu işi çözebilmenin bir yolu varsa önermesini isteyin.

hastaneye bağlı psikoloğa sevkedebiliyorlar. birkaç sene önce haseki'ye gitmiştim, zor bir dönem böyle böyle atlatılmıştı.

Isini iyi yapan bir psikiyatristin semptomları dinlemesi ve teşhis koyması 5 dakika olabilir. Kliniklerde süreyi uzatan doktorun hastaya geri bildirim verme sürecidir çoğu zaman. Siz semptomlarınızı mutlaka not ederek gidin. Ayrıntılı bir şekilde anlatırsanız, doktorunuz da işinin ehliyse, kendi iyiliğiniz için yapacağınız şey doktorunuzun sözünü dinlemek olur.
Terapi konusunda ise şöyle bir seçenek var; bulunduğunuz yerde psikoloji abd olan üniversitelerin klinik psikoloji yüksek lisans programlarına başvurabilirsiniz. Öğrencilerden birine haber verseniz bile yeter. Klinik psikoloji öğrencileri eğitimlerini tamamlamak için çok cüzzi ücretlerde seans yapmaktalar. Deneyimsiz olan bu arkadaşlarla yapılacak seans sanılanın aksine bir ekip tarafından yürütüldüğü için çok etkili olabiliyor.

Kusura bakma ama kirmizi receteli ilaclarin sana iyi gelip gelmeyecegine sen karar vermiyorsun. Buyuk ihtimal begenmedigin lustral sana daha iyi gelir

konuyu merak eden veya benim gibi bir durumda olanlar için:
gittim, prozac şurup verdi. bitince gel tekrar dedi. bunu kullanıcam bakalım, bilmiyorum.

@yoggi zaten doktorlar da dahil toplumun büyük çoğunluğu yanlış düşünüyor, ama bu antidepresan ilaçlarını kullananlar doğru söylüyor öylemi?

Önce psikologa gitsin bence eğer psikolog gerekli görürse bir psikiyatriste yönlendirecektir.

6 ay yas için uzun bir süredir. Dolayısıyla yastan depresyona geçmiş olabilir. Bir psikologla görüşmeniz faydalı olur. Özelden yazacağım.

psikolog +1

Öncelikle sabır dilerim. 2 buçuk yıl önce ağabimi kaybettim.

Eşinizin şu anki durumu çok normal. yas, kabullenme süresi kişiden kişiye değişiyor ama ilk 6 ay herkes için en sıkıntılı süreç galiba. şu an durumun normal olduğunu bilin sadece. Ben 6-7 ay kadar sonra uyuyamadığım, uyursam da bağıra çağıra uyanıp, korkup evdeki bütün kapıları kilitlemeye başladığım için (korkmam için bir neden yoktu) durum kötüye gidiyor diye düşünüp psikiyatra gitmiştim. Uykumu düzeltmeden iyi olamayacağım için ilaç vermişti. Ama tavsiyem ilaç kullanılmaması. Onun da kendi içinde bir sürü handikapı var malum.

Kayıp durumunda psikoloğun çok bi etkisi olabileceğine ben inanmıyorum ama tabi bu benim fikrim. İnsan doğası enteresan, bir süre sonra oyalanmaya, gülmeye, kaybedilen kişiyle olan anıları önce ağlayarak sonra acı acı gülümseyerek hatırlamaya başlıyorsun. 3 yıl geçti hala saçma sapan anlarda ağlama krizlerine giriyorum. Ama çok seyrek oluyor artık.

Bol bol yürüyüş, belki kısa bir tatil, kesinlikle spor (klişe diyeceksiniz belki ama), Arkadaşlarla geçirilen zamanlar bana iyi gelmişti. Sarılın bi de bol bol eşinize. Sevildiğini hissetmek herkese iyi gelir.

Psikoterapiste goturmelisiniz. Hangi sehirdesiniz?

@psikolog öneren arkadaşlar var mıdır önerebileceğiniz, işinin ehli ve astronomik paralar istemeyecek uzmanlar?

@selci İyi dilekleriniz için teşekkürler. Bunları okumanıza sebep olarak tekrar üzülmenize vesile olduysam affedin lütfen. Mümkün mertebe bahsettiğiniz şekilde aktiviteler yapmaya çalışıyoruz birlikte. Sevgi ve sarılma da buna dahil. Teşekkürler öneriler için, sabırlar dilerim.

@veritaslibertas istanbul

Öncelikle başınız sağolsun ve çok geçmiş olsun.
Yas terapisi için, diğer tüm patolojilerin aksine, ilacı en azından ilk aşamada uygun görmeyen bir uzman grubu var ki ben de kendilerine katılıyorum.
Derler ki; yas sürecinde muhtemel depresyon ilaçla safdışı edilebilir ancak bu çözülmeyen meselenin üzerinin kapatılmasına veya ötelenmesine sebep olur. Ancak çözmek, gidenle vedalaşmak lazım gelir.
Yani, psikoterapi+ bir süre sonra gerekirse ilaç bana göre en uygun yöntemdir ve klinik psikoloğa gidilmelidir.

insan gerçekten paylaşma ihtiyacı hissediyor. hele yanında derdini paylaşacak insan yoksa zor. kendine yancı arıyosun çünkü, "aynen be abi, hele şöyle şöyle olması yok mu..." diyecek. sözlükte falan derdimi anlatan başlıklara bakıp yalnız olmadığımı öğrenmek istiyorum. bazen buraya yazıyorum. ama zamanla geçiyor, nolsun.

Tenis izleyin. Iyi geliyor. Önce nefes ve gevşeme egzersizi yaparsanız daha da iyi. Ekrana çok uzak olmamalı ve kafanızı kıpırdatmadan gözlerinizle takip etmelisiniz topu. Bir süre sonra daha iyi hissedeceğiniz varsayılır. Emdr yönteminin buluşu böyle gerçekleşmiş.

şarkı hojj.

bazen geçiyor bazen geçmiyor, aylardır sevdiğim sevmediğim herkesten uzağım bir kaç bin km kadar, dalmaçyalı köpek gibi özlüyorum tabiri caizse, sanırım tek yanı başkalarıyla vakit öldürüp yükü hafifletmek. paylaşacak kimseler varsa ne ala tabii. umarım vardır, benim genellikle yok.

"özlenmediğinizi de biliyorsanız" demesen iyiydi :(
Ben de gereksiz bir cevapla meşgul ettiğim için özür dilerim.

Anket dediğiniz demografik veri almaya yönelik soru bütünü mü yoksa güvenirlik geçerliği alınmış ölçek mi?
Eğer ilkiyse izinsiz de kullanabilirsiniz. Ikincisi ise o ölçeği uygulayandan değil ölçek geliştirme çalışması yapan, Türkçeye adapte eden her kimse ondan izin almalısınız. Araştırmanın araçlar/ölçekler başlığında bu bilgi paylaşılır.
Bu noktada, benim de çok bilgi sahibi olmadığım bir konu var ki; back anksiyete, scl90r gibi köklü ölçeklerde izne gerek duymayabiliyor danışmanlar. Belki "herkese izin veriyorum" gibi bir açıklama yapılmıştır sahibi tarafından, öyle paylaşılmıştır.

aslında her ikisi de değil. bu anket biraz daha arada. somutlaştırmak için şöyle sorayım ki o zaman benim sorum da cevap bulmuş olur; örneğin finansal okuryazarlık seviyesini belirlemeye yönelik bir dolu anketler var. bunlardan birini kullanırken izin almak gerekir mi?

finansal okuryazarlık demek, finans piyasalarının işleyişini biliyor mu diyerek deneklere incelikli sorular sormaktır bir bakıma. yani kpss sorusu değil sonuçta. az ama sonucu ortaya çıkaran.

Hayır, izin alman gerekmez, kaynak göstermen gerekir. O insanlar yayınlarken, kullanılsın diye yayınlıyor zaten. Kaynak göstermezsen sıkıntı olur tabii.

alman doğru olan. zaten sıkıntısı veriyorlar izni.
ayrıca da akademik çalışma içinde bahsetmen ve kaynakçada da göstermen lazım.

doğrudan kullanacaksan izin almalısın. anket telif haklarına tabidir.

nezaketen e-posta ile bilgi vermek ve izin almak yeterli olur.

uygulamada umurlarında olmaz. sana anketini kullandığı için hiçbir hoca telif davası açmaz. anket şirketleri bile açmıyor.

pdr'nin puanı yüksek psikolojinin düşük.

doğru biliyorsun, yüksek lisans sonrası çalışabiliyor ve pdr rehber öğretmen gibi.

benim girdiğim yıllarda psikolojinin puanı çok daha yüksekti, pdr kıyasla düşüktü. şimdi nasılbilmiyorum.

Kuzenim YÖS ile gireceği için bölüm puanı çok önemli değil aslında, mesleki açıdan soruyorum daha çok ben. Puanı yüksek bölüm daha iyi bölüm mu demek ki?

hayır tabii :) daha çok tercih edilen bölümlerin puanları yükseliyor. psikolojide yalnızca lisans eğitimi almak yeterli değil, birçok eğitime katılmalı ve yüksek lisans yapmalısın. bu yüzden pdr'ye kayıyor bu aşamalardan geçmek istemeyenler. eğer psikolog olmak istiyorsa psikoloji okusun tabii ki. daha önceki yıllarda pdr/farklı lisansı olan biri yüksek lisans eğitimiyle psikolojiye geçebiliyordu(muş) fakat artık türkiye'deki üniversiteler psikoloji lisansı olmayan kişileri çok çok iyi değilse/ciddi bir farklılığı yoksa yüksek lisansa almıyorlar. ayrıca sağlık alanında olan tüm meslekler gibi eğitim sınırlı kalmıyor, ömür boyu yenilikleri/yaklaşımları takip etmeyi, öğrenimden çıkmamayı gerektiriyor.

psikoloji lisans eğitimiyle psikolog olarak çalıştıran kurumlar yok değil fakat aslında yasadışı. formasyon alıp okullarda pdr olarak da çalışabilirler. pdr psikolojinin gerekliliklerini kapsamıyor, bir nevi öğretmenlik yani.

Psikoloji bolumu bir anda o kadar revacta oldu ki, tum unilerde acildi. Sonucta.niteliksiz egitim ve asiri mezun. Kpssyle atanmak artik baya zorlasti. Ozelde de yeni gelen yasalarla ucreleri kusa dondu. Adam gibi bi klinik psikolog olmak icin yillarinizi ve cok ciddi paralari gozden cikarmak gerekiyor. Ve buna ragmen iyi para kazanmak zor. Pdrye devlette girmesi nispeten daha kolay, ama o da bir kac sene icinde psikolojinin akibetine ugracak. Maddi durum iyi ve sebatkarsa psikoloji tercih edin, idealist degilim diyorsaniz pdr daha iyi bence

Eğer çocukla çalışmak cazip geliyorsa kendisine, dil ve konuşma terapisti olmayı düşünebilir. Son verilerde atipik çocuk oranının 1/68'e düştüğü görülüyor ve bu alanda çok büyük bir açık var.
Eğitim şartları ile ilgili bilgim kısıtlı ancak bildiğim kadarıyla; daha önce ilgili bölümlerden mezun olup yüksek lisans ile uygulayıcı olunuyordu ama artık lisans ve doktora programları da açılmış. Dilkomu araştırmanızı öneririm.

Sünneti dini bir vecibe olarak düşünmeden yaptırabilirler. Sağlık için ve ilerde yaşayacağı cinsel ilişkilerde cinsel yolla bulaşan hastalıklar için bulaşma oranını gerçek anlamda azalttığı kanıtlanmış. 2-3 hafta sonra bir oğlum olacak oradan biliyorum. bende yaptırıp yaptırmama ikileminde kalmıştım. artıları eksilerinden daha fazla diye bir kanıya vardım.

ucursunlar gitsin.

sünnetsiz pipi çok çirkin görünüyor.

bknz nip/tuck s01e01 / yanılmıyorsam.

çirkin görünüyor diye vücuttan parça kesilmez.
belli ki dini bir motivasyonları da yok sünnet ettirmek için.
adam olmadığım için bilmiyorum ancak bugüne kadar sadece cinsel hassasiyeti azalttığını okudum hep sünnet hakkında, aksini hiç görmedim. cinsel yolla bulaşan hastalık riski konusunda da mesela; korunmayı öğrenebilir. genel hastalık konusunda hijyenik yaşamayı öğrenebilir.
çocukta sağlık problemi oluşursa doktorlar öneriyor zaten, herhangi bir problem yoksa ettirmesinler. kendisi ileride isterse ettirir. kendi irademizle çocuklarımızın vücutlarından durduk yerde parça aldığımıza inanamıyorum ben.

eğer cinsel hastalıktan korunuyormuş diye sünnet ettireceklerse ettirmesinler, ben kadınım ama oğlum olursa asla sünnet ettirmem ileride. çocuğun bedeni, belki istemeyecek. sünnet olmak için bir yaş sınırı yok.

ergenliğe girer, cinsel yolla bulaşıcı hastalıklar, bilinçli seks eğitimi sırasında, sünnet gibi bir alternatifi olduğunu ve kendi sağlığı için isterse böyle bir operasyon geçirebileceğini söylerim, istiyorsa gider sünnet ettiririz o zaman.

sünnet dinden bağımsız düşünüldüğünde benim şimdiye kadar okuduklarıma göre:

cinsel hastalıkların bulaşma ihtimalini yarı yarıya azaltıyor

seksten alınan keyfi artırıyor

dezavantajı seksten alınan keyif arttığı için sünnetsiz pipiye göre bi tık daha erken boşalma oluyor.

artı estetik olarak sünnetli pipi daha güzel gözüküyor.

bence yaptırsınlar.

erkeğim sünnetliyim. bana sorsalar sünnet olmazdım.

Yahu dünyada milyarlarca sünnetli ve sünnetsiz erkek var. Yok sünnet cinsel hastlığa karşı koruyormuş, yok sünnetsizler daha geç boşalıyormuş vs.. bu kadar önemi olan bir et parçası değil yahu abartmayın.

Özellikle Türkiye gibi müslüman ağırlıklı bir toplumda “ben çocuğumu sünnet ettirmeyeceğim, kendi kararı” gibi laflar söyleyenleri de samimi bulmuyorum. Altında islam karşıtlığı ve ben farklıyım yea düşüncesi yatıyor. Çocuğunun otuna bokuna, giydiğine, okuduğuna her şeyine karışır ama sünent kendi kararı.

Sağlık açısından öyle aman aman bir fark yarattığına da inanmıyorum kesinlikle. Arkadaşlarının da kendi kararı, ne diyelim yani. Benim oğlum olsa doğduktan hemen sonra sünnet ettiririm. İnançı bir müslüman falan da değilim. Toplum geleneği diyelim.

eksiduyu.ru
bayağı bir tartışmıştık.

Hastalık riski olayı sadece korunmasız ilişki sırasında olur. Onu düşnerek sünnet edilmez, korunmayı öğretirsin.

cinsellikten alınan keyfi bilmem ama boşalma süresini kesinlikle etkilemiyor. Kapsamlı araştırmalarda sünnetli-sünnetsiz farkı çıkmamış.

Çocuk yurtdışında büyüyecek ve cinsel hayatı muhtemelen oralarda geçecekse hiç kurcalamasınlar. Türkiye'ye dönecekse düşünülebilir, ama sonuçta sonradan da yapılabilen bişey. Ama sonradan geri alınamıyor. Bu kadar tek yönlü bir olayda kararı kişiye bırakmak gerek.

Dini ya da tıbbi tarafları hakkında bilgim ve ilgim yok ama küçükken falan arkadaşları arasında ezik hissedebilir ya da dalga geçilebilir.

Eşim 8 aylık hamile ve ben de eşimle şu an sünnet ettirmemeyi tartışıyorum.
Ben istemiyorum kesinlikle,eşim de kesinlikle istiyor.

Çocuğun psikolojisi nasıl etkilenir konusundayım ben.Çocuğun psikolojisinin etkilenmeyeceğine kannat getirdiğim an kimseye izin vermem.

Sünnet çok gerekli bir şey olsa sünnetli doğardık.

Turkiye de yasayacak askere gidecekse bebe binbir turlu sikintiyla karsilasacak. Vallahi turkiye de olmasam kestirmemeyi daha ciddi savunabilirdim. Bilemiyorum altan bilemiyorum. Dinen bi sakincasi yok. Tibbi gerekliliginin de neo islamci zirvasi oldugunu dusunuyorum. Cocugun cigerlerini aldirin akciger kanseri riski 0 olur. Boyle mantik mi var? Memleket niye gelismiyor? Memleketin tamaminin akli fikri kuku pipi. Sonra bu erkekler niye boyle? El kadar bebenin pipisiyle bu kadar ugrasilmaz.

Ruh sağlığı açısından ilk 1-2 ay içinde sünnet yapılmayan çocuk için 6 yaşın bitirilmesini öneriyor psikologlar.
(git: eksisozluk.com)

Erkeğim. Ben sünnet edilmeyi istemezdim. Eksileri şöyle:

-derideki kesi sonrası kısalma yüzünden penis yeteri kadar uzayamayıp bükülebilir. Estetik olarak çirkin bir görüntü oluşabilir.
-penis başı mukozasız kalacağı için başın hassasiyeti kaybolur ve haz azalır.
-ayrıca kesilen bölgenin içindeki (özellikle alt bölgede) yoğun sinirler kayba uğradığı için haz azalır.(kadınlardaki klitoris sünneti gibi)
-dinsel olarak bunun yapılmasının nedeni kesinlikle hijyen falan değildi. Yahudi adetinden gelen bir şey ve cinsel hazzı azaltarak dinsel hazza yönlendirmekti amaç.
-iyi yanı bulaşıcı cinsel hastalıklar dense de korunarak bu aşılabilir. Ayrıca sünnetli pipi aids frengi vs. Olmaz diye bir şey yok. İhtimali düşürür belki o kadar.

Kendi istersen büyüyünce yaptırsın +1

Çok kısaca; bilişsel davranışçı terapi kişinin bilişlerine odaklanır ve semptom azaltmak ön amacıyla çalışır.Şema terapi ise bdtyi kabul eder ve aynı zamanda psikanalitik bakış açısına da atıfta bulunarak var olan bilişlerin, şemaların 0-6 yaşta karşılanmayan ihtiyaçlar doğrultusunda oluştuğunu öne sürerek kategorize ederek çalışır.
Her ikisi de akademik anlamda etkinliği kanıtlanmış bilimsel ekollerdir. Psikolojik semptoma ve hastaya göre bir ekolün diğer ekolden daha çok işe yaradığı söylenebilinir. Mesela okb, depresyon tedavisinde semptomu ortadan kaldırmak adına gayet geçerli yöntemlerdir ancak narsist kişilik bozukluğu için psikanalitik yaklaşımın eline su dökemezler bana göre.
Ilaç tedavisi için şu söylenebilir. Bir ruhsal hastalık iki sebepten sürer.
1- hastanın hastalıktan ikincil kazançları
2- hastanın çevresindekilerin hastanın hasta olmasından kazançları.
Biyolojik bir alt yapı yoksa ilaç bu döngüyü kırmak için belli bir düzeyin üzerinde etki gösteremez bu sebeple evet bazen ilaçtan daha faydalıdır psikoterapi.

durumumuz ayni yasim 28. 8 aydir evden cikmiyorum. siraladigin tum tedavi yöntemlerini denedim. emdr suresin ce gerileme yasadim. en iyisi bilissel davranisci terapu dedikleri.

geçmiş olsun sana da. karamsar olacağım ama ben de bu yaştan sonra bu problemlerden kurtulabileceğime inanmiyorum açıkçası, azaltsam iyidir. işin ilginci geçirdiğim ağır bir viral enfeksiyonun bu problemleri ortaya çıkartması. sözde ehliyet aldım ama ne arabayı kullanacak cesaretim var ne de yol biliyorum veya ezberleyebiliyorum.

hipnoterapi dünyada tartışmalı bir konu, tr'de yapanlar da düzenbaz. emdr ise hem dğnyada hem tr'de iyi çalışılan bir konu. yalnız emdr tek başına gitmez. terapinin bir parçasıdır. dolayısıyla emdr bilen bir terapiste başlamanız ve onun uygun gördüğü zaman emdr uygulaması başlar. sarı kantaron vs ise ilaçla beraber kullanılması çok tehlikelidir. tavsiyem; ilaç ve emdr beraber götürmek.

teşekkürler. peki tavsiye edebileceğiniz bir psikolog var mı EMDR için? sarı kantaronu antidepresanla beraber almıyorum. uyku ilacını bile almamaya çalışıyorum.

beraberden kastım aynanda değil, ilaç kullandığınız bir dönemde bitkisel bir ilaç kesinlikle kullanmamak gerekiyor. emdr için tanıdığım bir isim yok ancak emdr eğitimi tr'de çok iyi, dolayısıyla emdr eğitimi olan herhangi bir terapist size iyi gelecektir.

Öncelikle kullandığınız bitkisel ilaçlar ve özellikle sarı kantaron yan etkisi olmasa bile doktorunuzun verdiği ilaçların etkisini azaltabilmekte. Ancak burada konunun uzmanı olmayabilecek insanlara danışmanızdan anlıyorum ki siz antidepresanlarla ilgili kararınızı çoktan vermişsiniz.

Araştırmalar gösteriyor ki depresyon iyileşme oranı %85-90larda. Esasında en iyi tedavi edilebilen psikolojik hastalıklardan biri. Ve tedavide en iyi sonucun ilaç+psikoterapi ile alındığı da yine araştırmalarla saptanmış.

Emdr ve hipnoz psikoterapinizi götüren klinik psikoloğun tedaviye yardımcı olmak adına uyguladığı tekniklerdendir. Ancak uzman kişi yapabilir ve hastanın tedaviye yatkınlığı son derece önemlidir. Hele ki hipnozda. Depresyon tedavisi için bu iki yöntem de şart değildir.

Şuna karar verebilirsiniz, önceliğiniz saydığınız semptomları yok etmek mi yoksa semptomları kendi haline bırakıp derinlemesine kendinize dair psikoterapik bir müdahale mi? Buna göre bilişsel ya da psikanalitik ekolle çalışan birini seçmek bir öncelik olabilir.

Toparlayacak olursak, kendinize yapacağınız en büyük kötülük konunun uzmanı olmayan biriyle bu olup bitenle başa çıkmaya çalışmanız olur, buna kendiniz de dahilsiniz (klinik psikolog ya da psikiyatrist olmadığınızı varsayıyorum)

hay uzman kisiniz batsin kim olm bu uzman kisi. tamam emdr iyu o iyi bu iyi de kim yapacak kardesim bunu? hastayiz anasini satiym pesine dusemiyoruz bu uzman kisinin. bir taraflari zorlarken daha berbat durumda kaliyoruz cogu zaman. lanet gelsin ya! isin icindeki insanlar bile nasil yaklasilacagini nasil yardim edilebilecegini bilmiyor kaldi ki o karmakarisik dusuncelerden sen de durumu izahat edemiyorsun cogu zaman.

yuksek muhendisim, fakat son 1 aydir yevmiyeli elektrik ustasi olarak akrabamin yaninda ise basladim. cok iyi geldi turlu mesuliyetleri azaltmak acisindan. fakat tek bir darbe daha mahvedecek beni, surekli birseylerden kacmak istemiyorum artik.

bilmiyorum dogru mu anladim ama su sitede tavsiye edilenlere bakabilirsiniz
www.tavsiyeediyorum.com

Sağolun cevaplar için. Sorun şu ki gittiğim psikoterapist, hipnoterapi ve EMDR'yi safsata olarak görüyor. acaba kibarca mail atıp kendime yeni yer mi arasam?

şu an uyku ilacını kestim, onun yerine sarı kantaronu kullanıyorum aslında. günde 5-6 saat uyuyabiliyorum. uyku ilacı (diasem) aldığım kadar kötü de hissetmiyorum gün içerisinde.

önceliğim semptomları yok etmek ancak otuz yaşına merdiven dayadığım için yok olacağına da inanmıyorum. bilinç altıma inilmeli gibi hissediyorum.

psikolog için diğer bir sorun da maddiyat ve katkısı. her seansta yüzlerce lira alacak ne yapıyor bu adam diye içimden eleştiriyorum. ikinci seansın hiç bir katkısı olmadı. psikolog zaten bildiğim ama yapamadığım şeyleri tekrarlıyor, ki kendisi aslında iyi bir psikolog.

@bir varmis bir yokmus

teşekkürler ama linkteki doktorlar güvenilir mi acaba? doktortakvimi.com'da (eski eniyihekim.com) araştırma yaparken sitenin negatif yorumları kabul etmediğini anladım. bu devirde güven olmuyor maalesef.

Uzman kişi(bknz.TDK)Belli bir bilim dalında lisansüstü öğrenim derecesine sahip kimse. İşin içindeki insanların kim olduğuna bakmak lazım önce nasıl yaklaşılacağını bilip bilmemelerini değerlendirmek için ki, bu da size bakılacak bir şey daha çıkartır. Bakmayalım.
Konu ruhsal hastalıklar olunca her şeyin soyut kalması olağan bu yüzden başka bir örnek üzerinden anlatmaya çalışacağım.
Diyelim 150 kilosunuz. Şişmanlık sizin semptomunuz. Semptomdan kurtulmak için öncelikle yapmanız gereken şey bir endokrinoloğa gidip biyolojik bir probleminiz olup olmadığına baktırmak olmalı. Bunun karşılığı ruhsal hastalıklarda psikiyatristtir. Sonra, bu endokrinolog kanınıza şekerinize bakar gerekirse ilaç verir ve sizi bir diyetisyene yönlendirir, bu da psikoloğa denk gelir. Burada ilgi çekilmesi gereken nokta şu. 150 kiloysanız bunu yaparsınız. 5 kilo fazlanız varsa direkt diyetisyene gidersiniz. Uygun programla yine de zayıflayamıyorsanız o sizi bir endokrinoloğa yönlendirir. Psikiyatrist ve psikolog ilişkisi de böyledir. Biyolojik alt yapıdan şüphelenildiğinde psikiyatrist devreye sokulur.
Diyelim endokrinolağa gittiniz, diyetisyene gittiniz hatta spora başladınız ve kilo veriyorsunuz ancak işin tabiatıyla yavaş yavaş. Baktınız ki diyet listeniz zaten sizin bildikleriniz 3 beyazdan uzak dur diyor. boşuna hem zaman hem para veriyorsunuz gibi hissettiniz. Püf nokta, bunları bilirken 150 kiloya çıkmış olmanız -konuşmayı sağlayan bölgenin serebellumda değil beyinde olması yalnızca konuşulduğunda beyinde yaşanan sinaptik hareketlenme terapi odasındaki konuşmaların yaşattığı fark için önemli bir destektir bence. Ama "diyetisyen zaten bildiğiniz şeyleri söylüyor", o sırada bir reklama denk geldiniz "bilmemne lazer yöntemiyle 1 haftada 6 kilo, liposuctionla 20 kilo verin..." Bu yöntemler gerçektir. ancak size uygun mudur? vaatleri gerçek midir? Bunu ancak bir uzman bilir (uzman için bknz. yukarısı) tıpkı EMDR ve hipnoz gibi.
Bunun yanında birde otlar çaylar vardır 1 ayda 50 kilo verdirir bunun da karşılığı ilişki uzmanları, yaşam koçları vs..(sözüm ruhsal bozukluklar üzerine çalışanlara)

Bu ülkede psikologların bağlı olduğu kurum Türk Psikologlar Derneğidir ve kağıt üzerinde Kanarya Severler Derneğinden farkı yoktur. Meslek odası yoktur. Derneğe üye olup olmamak psikoloğun keyfindedir. Bu sebeple doğru ruh hekimini bulmak hastanın sorumluluğundadır. Hasta, bu sorumluluğu yerine getirmek için öncelikle çalıştığı psikoterapistin klinik psikolog olmasına önem göstermelidir. Klinik psikolog, en az yüksek lisansı süresince süpervizyon almış kişidir. süpervizyon; kısaca danışanın izniyle kaydedilen seansların bir hoca eşliğinde dinlenilmesi ve cümle cümle psikoloğun eleştirildiği eğitimdir. Klinik psikologlar her cümleyi nasıl doğru kuracaklarını, nerede hangi cümleyi kuracaklarını öğrenirler. Çalıştıkları ekolü özümserler. Süpervizyonu almamış olanlar öğrenmezler. Süpervizyon vermeyen klinik psikoloji yüzsek lisans programları olduğunu duyuyorum şimdilerde. Bu sebeple direkt sorun. Süpervizyon almış mı, kimden almış?
Eğitimlerinden emin olduğunuz bir klinik psikolog ekolüne bakılmaksızın size fayda sağlar, ne yapıyorsa bilerek yapsın kafi. Ancak aradığınız bir sihirli değnek ise lütfen bunu bulamadığınız için öfkelenmeyin çünkü bulunmuş ve sizden saklanılıyor gibi bir durum yok.

bence gayet olanı söyleyin gittiğinizde. ayıp bişi değil ki, nolcak. gidin anlatın, sonra da yeni randevu alın.

bence hiç yalan söylemeyin, olduğu gibi anlatın. randevu almak için telefonla da arayabilirsiniz. bence aramayı / görüşmeyi çok sonraya bırakmayın.

Yalan söyleme +1 her insanın başına gelebilecek bir şey zaten bu. Uyuyakalmisim dersin, olur biter.

uyuyakalmışım diyemem yahu öğleden sonraki randevu için :/

dersin yahu ne olacak. uykum biraz düzensiz ve uyuyakalmışım de işte. yalan söylemek daha mı iyi?
randevu almak için illa gitmen mi gerekiyor, şimdi telefonla arayıp yeni randevu al.

diş hekimi kısmını yazmasan başbakanla randevuna gidemedin zannederdim abi devamına bakınca. gelmedin diye bi daha randevu mu vermeyecek? dişini eline mi verecek? nedir yani git yeniden randevu al, gelemedim de. sebep söylemene bile gerek yok. senin gelmemen onların tüm planlarını aksatmamıştır emin ol. randevusuz gelen birini sıkıştırmışlardır araya.

dişçi seni babasının hayrı için bedava tedavi ediyorsa ayıp etmişsin derim ama yok normal bir iş ilişkisi içinde para karşılığı sana hizmet veriyorsa bi silkelen kendine gel diyorum.

telefon aç, kusura bakmayın gelemedim, doktor müsaitse bugün gelebilir miyim, yok müsait değilse tekrar randevu almak istiyorum diyeceksin onlar da hay hay efendim diyecekler. abartma lütfen

uyuyakalınabilir ne var bunda? belki siz ağır şizofreni ilaçları falan kullanıyorsunuz, uyutuyor sizi?

yarın git aaa ben bugun sanıyordum de.

Bahane bulmak zorunda değilsiniz ki.
"-Kusura bakmayın önceki randevuma gelemedim. Haberdar da edemedim. Bunun için çok üzgünüm. Mümkünse bir randevu daha almak istiyorum." Bitti gitti. Umrunda değil ki karşı tarafın neden gelmediğiniz.
Dişçiye de açıklama yapmak zorunda hissetmenizi düşünebileceğiniz bir de psikolog randevusu alın sonra:))

daha önce sözleşilen herhangi bir yere, karşı tarafa haber vermeden gitmemenin ayıp olduğunu düşündüğüm için psikolog tavsiyesi de aldım ya, ne diyeyim. hizmetin parasını veriyoruz diye insanlığımızın ölmesi gerekmez ille.

Dişçiye söylemeniz için önerdiğim cümlenin neresi insanlık dışı?
bakış açınızın gerçekçi olmadığını düşündüğüm için önermiştim psikolog. Haklı buldum kendimi.
psikolog önerisini hakaret gibi algılamadığım için rahatça önerebiliyorum böyle bazen.

Psikoterapi cok genel bir terim， cesitli bir suru ekol var, ve her ekolun kendi a priori leri var. Yani bazi seyler var sayarak bir dunya kuruyorlar bu dunyada seni anlamlandiriyorlar. Farkli ekoller bambaska dunyalara kapi aciyor. Her birinde kendini farkli gorebilirsin. Bence cinsiyet, konusma vs.. den once bu gelir. Mesela psikoanalize karsi umudumu m.kitapyurdu.com ile kaybettim.

Hepsinden önce psikoterapistin klinik psikolog olmasına dikkat etmek gerekiyor.
Cinsiyeti en azından bir kaç seans sonra önemini yitirir terapinin doğası gereği ancak kişisel fikrim bu bir kadın işidir, yeri geldiğinde getirdiği anaçlık gereği. Bir genç kız için tonton bir amcanın psikologluk yapması, baba rolü vs. istisna örnekler tabii.

Giyim tarzını, sesini vs. sevmediğiniz için kendinizi rahat hissedemezseniz yapacağınız şey bunu terapistinizle paylaşmak olmalı. Iyi bir terapist bu duyguyu nasıl yorumlayacağını bilir. Hayatın içinde bu özelliğinizin nerelerde karşınıza çıktığına ve size ne gibi zorluklar yaşattığı konusunda farkındalık sağlamanıza yardımcı olur. Çok güzel bir seans konusu olur bu. Olun yani mümkünse rahatsız:))

Ücretler 50tlden başlar, en son duyduğum 550tlye kadar çıkar. Çalışmak istediğiniz muhitte ortalama bir seans ücreti ise 150-350tl arasındadır.

tavsiyeediyorum.com var. ben oradan evime yakın olan psikologları buldum. makalelerini, yorumlarını, hangi alanda deneyimli olduklarını araştırdım ve 4-5 tanesiyle telefonda bilgi almak için konuştum. konuşurken en çok aklıma yatan kişi için de randevu aldım.

Verdiğiniz isimler psikanalitik kuram isimleri olduğu için bu kurama göre; savunma mekanizmaları sonucu ortaya çıkar. Bastırma olabilir, yansıtma olabilir, yer değiştirme olabilir... hastalık yoktur hasta vardır.
Esas olan semptomun ne işe yaradığını saptamaktır. Ve terapisiz bu imkansıza yakındır.

bu ülkenin kurtarılmaya değer olduğunu düşünmüyorum, o yüzden tepki vermek de istemiyorum. sıkma kafaların, penguen teyzelerin keyfi yerindeyse banane? domuz gibi yaşasınlar.
i.hizliresim.com

bu ülkenin kurtarılmaya değer olduğunu düşünüyorum, çünkü biz ve bizim gibi insanlar buna değer..

İnsanları sürükleyecek bir lider yok çünkü. Şahsen ben gezi olaylarında aktif olan bir katılımcı olarak içimden gelmiyor abi. Yok yani şu an memleket yansa umrumda değil. Çok çok bir canım var o gider.

Dün güvenparkta olabilirdim saat 5 te arkadaşlar gelsene kuğuluya geçicez demişlerdi mesela gitsem belki bende gidecektim 427 bizim durağımız. Tam yanında patladı.

Neyse işin özü yaş 24 şurada ağız tadıyla bi 24 yıl daha yaşarım elim ayağım sağlam gerisi rezalet zaten, onda da din, siyaset gibi içi 5 para etmez şeylere bulaşmak zerre akıl işi değil.

Çünkü hava soğuk ve yağmur yağıyor.

valla ben bu ülkeye olan inancımı yitirdim. senin benim gibi düşünen bir avuç insanmışız onu anladım şu son birkaç yılda. çoğunluk bu olayları gayet normal karşılayıp survivor izliyor vahşet akşamında.

ayrıca daha bugün taksim'de eylem yapanlara polis sert müdahalede bulundu. sokağa kafasını uzatana dayıyorlar copu, tomayı, o da bir etken.

e sokağa çıkacaksın da nolacak, ankara gar'ın orada insanlar eylem yapalım dediler, bomba patladı. güvenli değil ki eylem yapmak. eskiden olsa polisten korkardı insanlar, şimdi canlı bombadan korkuyorlar. aynı şey değil. kendi can güvenliğim daha önemli burada.

ne yazık ki anornmal derecede normalleşti bu yaşadıklarımız.
gerçekten düşünen insanlar biliyorlar ki bu terörden hiçbir zaman kurtulamayacağız. çünkü teröristleri dağdan temizledik diyelim, o zaman üniversitedeki terörist adaylarını ne yapacağız? kimin ne düşündüğünü bu ülkeye tehdit olarak döneceğini nereden bileceğiz?

Azınlığız evet, inancımı da yitirmedim ama polis şiddeti ve müdahalesi inanılmaz uç noktalara geldi. ayrıca insanlar olası bir toplanmanın yine bir katliama sebep olmasından korkuyor.

bir de bugün bir haber gördüm, bir adamcağız bir kartona "bizi koruyamıyorsunuz, lütfen istifa edin" yazıp, kendi çapında tek başına oturmuş protesto ediyor. inanılmaz naif değil mi? adam gözaltına alındı tabii.

uzunu yakin tarih, kisasi 80 sonrasi.

arasi diyarbekir cezaevi.

burasini soylemem... duyuru'ya degil, tarihe sormak lazim.

ülkede olaylara tepki veren zaten küçük bir kısım vardı. bu ülkenin çoğunluğu kendi menfaatinden başka bir şey düşünmeyen, cahil, gücetapan, korkak insanlardan oluşuyor. en bariz olaylarda bile neden sonuç ilişkisi kuramıyorlar. güçlü nereye işaret ederse oraya bakıyorlar. sorgulama yok. adalet isteği yok. reyhanlı'da, soma'da, 17 aralık'ta, 7 haziran seçimlerinden sonra olanlarda filan insanların tepkisiziğini ve omurgasızlığını görünce zaten az olan kısım da batsın böyle ülke demeye başladı. artık yokuş aşağı gidiyoruz. ekonomi arap desteğiyle ayakta duruyor. 2016 da pek parlak olmayacak gibi.

Önce biyolojik bir şey var mı diye bakmakta fayda var. Bu sebeple psikiyatri hatta belki nöroloji daha doğru tercih. Eğer sorun çözülmez ve söz konusu korku devam ederse bu konuda destek almak üzere psikoloğa başvurulabilir.

Biraz gatip gelebilir ama sunu sormak istiyorum. Birden uyanip birseyler gordugunu iddia ettigi vakit, gercekten uyanik olduguna emin mi?
Benzer bir sorunum vardi. Zamanla kendi kendime tum bu uyanik oldugumu iddia ettigim zaman diliminde uykuda oldugumun farkina varmistim.
Kendimce soyle soyleyebilirim. Gordugunu iddia ettigi seyleri sabah filan hatirliyorsa cok buyuk ihtimal ruya onlar. Bir sicrama halinda yatakta kalkiyor be yok oluyorlarsa bence gene ruya.
Ama tabi ki de tibbi destek alsin kesinlikle. Psikoloj psikiyatr artik hangisi kolaysa ona gidin bi o sizi yonlendirir.
Goztepe devlette psikologa gittim hic memnun kalmamistim. Bakirkoy ruh sinir'e gittim. Kadin cok yardimci oldu. Ilaclik birseyin yok dikkat et kendine dedi. Iyi geldi :) gecmis olsun oncelikle. Anlatirsa dinlerim. Yazarim.

Dernegin yaptirimi pek bir sey olmuyor aslinda. Saglik bakanligina da sikayet edebilirsiniz

Işin aslı türkiyede ruh sağlığına ilişkin kurumlar dernekten öteye gidememişlerdir bu anlamda ha kanarya severler derneği ha türk psikologlar derneği. Ben danışanın mağdur edildiği durumlarda, konu cinsel taciz olsa bile, maliyeye haber veriyorum. Bu tip etikten habersiz adamların bir açıkları olur diye düşünüyorum. Diğer adı geçen derneklere de ifşa etmek üzere bilgi veriyorum. Ifşa önemli çünkü maalesef ülkemizde danışan seçtiği uzmandan sorumlu, onu koruyan kollayan bir yapı yok, bu yüzden farkındalığı arttırmakta fayda var.

Rahat ol, herkesin yaşadığı standart depresyonu yaşıyosun. Buraya yazabildiğine göre durum henüz kötü değil. Kötüleşirse intihara doğru sürükleyebilir. Psikiyatra git. Hatta hemen git. Tedavi bitince şuanki halinle götünle güleceksin.

hangi pskyatr a nerede gitmem gerek? devlet hastanesinden alayım mı?

önce askerlik sonra iş hayatı.
hayatın tamamen değişecek, iyi gelir. hissettiğin boşluklar zamanla yepyeni şeylerle dolacak.

Hangisi bilmiyorum ama bu durumun nedeni başkaları için yaşamanız olabilir mi? Sahip olduğunuzu söylediğiniz şeyler ne kadar sizin seçiminiz? Gerçekten istediniz mi onları yoksa sadece çoğunluk tarafından sahip olunması gereken şeyler arasında görüldüğü için mi çaba gösterdiniz?

psikodinamik yaklaşımla çalışan bir psikolog ya da psikiyatriste gitmeniz daha iyi olur sizin için. devlet hastanesinde psikiyatriste gittiğinizde size muhtemelen antidepresan yazıp gönderir.

devlet hastanesindeki psikiyatrların hiçbirine güvenmiyorum. Mümkünse özelde git, hatta kliniğine git. Bağdar caddesinde divan pastanesinin ordan sağa girince ileride solda bir apartmanın 1. katında bi kadın var. Handandı sanırım ismi. O iyidir mesela.

aklıma mezun olduğum zamanlar geldi. ne okuyorsun bilmiyorum ama mühendislik bitiren insanlar bu dönemden geçer. ama uyku hapı meselesi sıkıntı. psikiyatra gitmeni tavsiye ederim. devleti hiç bilmiyorum, özel de pahalı oluyor. sen seç.
veya daha ucuz bir yöntem olarak seni hasta ettiğini düşündüğün şeyleri hayatından atıp atamadığına bir bak. her şey olabilir. arkadaş, sevgili, gelecek korkusu, bilinmezlik.. zaten psikiyatr da sana bunu söyler sanırım.
bol şans.

Viktor frankl insanin anlam arayisi kitabini bi okusan derim, hayatini degistirmez ama profesyonel yardima gidene kadar yada yardimla beraber sana uzerinde dusunecek guzel fikirler sunabilir. Kitap her ne kadar benden daha kotu durumda olanlari goreyim de ibret alip sukredeyim kitabi gibi gorunse de en zor kosullarda yarina dair yasamin garantisi yokken bile insanin yasami surdurecek gucu nasil buldugunu anlatiyor.

Gerçekten bazen verilen cevaplar beni üzüyor. Eminim yardımcı olmaya çalışıyorsunuz ama adam yaşamaktan zevk alamıyorum, bağımlı olmaktan korkuyorum diyor. Yarın öbür gün başka başka kararlar alsa üzülmeyecek misiniz, uzmanlığınız yokken "askere git, kitap oku.." diye salık verdiğiniz için? Hem de tedaviye karar vermiş buna cesaret bulabilmiş, sorusu hangi uzmanın daha iyi geleceğine dair olan biri bu.

Yapılacak şey önce doktorun vermediği her türlü ilaçtan uzak durmak. Sonra bir psikologla işe başlanabilir diye düşünüyorum çünkü anlattıklarınızı yakınlarınızla paylaşmadığınıza göre henüz işlevselliğinizi bozmamış gibi duyuluyor. Psikolog gerekli görürse zaten yönlendirecektir bir psikiyatriste.

abi ne cahil insanlarsınız lan. ne yani psikiyatrist demek daha havalı geliyor herhalde size ki ısrarla her 'içim darlanıyor' diyene 'inci pisikitristi gidiciksin11!1' diyorsunuz.

bunun bir yolu yöntemi var. öncelikle psikoloğa gidersin, o seni bir dinler, gereken tetkiği yapar ve gerekli görürse psikiyatrist'e yönlendirir.

''yoh yav psikiyatrist işte adı üstünde daha bilgili hem ilaçta yazıyor, psokolog onun vasıfsızı'' diyerek cahilliğinizi vurmayın daha fazla dışarıya.

ben de psikiyatriste gitmeni öneririm majör depresyon gibi duruyor anlattığın kadarıyla. ben de bu konuda daha önce tedavi gördüm, şimdi de görmeye başladım yeniden. şimdi gittiğim doktorum ilk konuşmamızda terapiden önce depresyonumun açılması gerektiğini söyleyip önceden kullanıp bıraktığım ilacı yeniden verdi mesela. (örnek olarak ben konuşacak durumda değilim o soru sordukça asabileşiyorum) burada insanlar spor yap, kitap oku falan diyorlar ama öyle şeylerle geçecek olsaydı zaten geçmişti. açılayım diye sahilde yürüyüşe çıkıyorsun, bir bakmışsın kendimi denize atsam da boğulsam diye fantazi kurmaya başlamışsın. ya da başkalarının hayatına bak şükür et diyorlar ama o zaman utançtan daha da yerin dibine giriyorsun daha da kötü oluyorsun öleyim de parazit olmayayım artık diyorsun. çünkü dediğin gibi sağlıklı düşünemiyorsun, beyninde kimyasal bir sorun var ve bunun düzelmesi için yardıma ihtiyacın var ilk etapta.

insanlar önce psikiyatra giderler ve psikiyatr onu yönlendirir. senin işini terapi görür, bize gelmene gerek yok derler.
çocukluk arkadaşım psikiyatr.

benim de emmi oğlu mühendis, ne yapalım yani arkadaşlar bende gidip açık kalp ameliyatı filan mı yapayım? buradan gelmiş herkes doktorculuk oynuyor, teşhis koyuyor. internet üzerinden neyin teşhisini koyuyorsunuz?

@cemlem, yapman gereken öncelikle bir psikologla görüşmen ve kendi kendine ya da çevrenin tavsiyesiyle ilaç kullanmayı bırakmalısın.

bir ekleme yapacağım; ayrıca insanların önce psikiyatriste gitmeleri, yaptıkları işi doğru kılmaz. o yüzden genelleme yapmak her zaman doğru sonuç vermez.

psikoloğa git zira psikayatrın verdiği ilaçlar zaten insanı senin gibi yapıyor.

Mesaj atıyorum. Lütfen duyuruyu silmeyin.

duyarlılığınız için teşekkürler

esas ben teşekkür ederim sizin duyarlılığınıza.

Ne zaman sikintili bir donemden gecsem ayni seyleri yasiyorum. Surekli derin nefes almaya calisiyorum ve her seferinde rahatlayamiyorum bile yalniz tek farkimiz uykuyu engelleme hali. Ben niye gitmedim bu zamana kadar bilmiyorum sanirim o kadar uzun zamandir yapiyorum ki bunu nasilsa biseu olmaz diyorum ama madem bu kadar kotu hissediyorsun destek almalisin bence rahatlarsin biraz.

Anlattıklarınızdan duyulana bakılırsa ilaç tedavisine eşlikçi olarak psikoterapiye de ihtiyacınız var. Psikiyatrist de yönlendirir zaten. Beklemeyin, mutlaka gidin.

ben de lisedeyken bu durumu yaşamıştım, esnemeyle derin nefes alma arasında bir şey geliyordu ama rahatlayamıyordum. kafama takmamaya başladım ve kendiliğinden kayboldu. bence üstesinden gelebilirsin

Bence psikiyatr ilacla gecistirir . Hipnoz terapi yapan bir psikolog bulun veya ogrenip kendiniz yapmayi deneseniz olur mu acaba?

psikiyatri

ilginç bir şekilde yeni eve taşındığımda bıçak gibi kesilmişti benim takıntılarım.

kosu. uzun mesafe ama. acidan adini unutuncaya kadar.

Tülbente et sarıp yastığın altına koy

Psikoterapiye başlamalısınız.

beyni yan yatır. nasıl?

bir ugras bularak. takıntılarını arttıran/tetikleyen seyler ne bir gozlemle, onlardan uzak durmaya calis.

maddi durumuna gore bir psikolog veya psikiyatra git.

ben gidiyorum bunlara ama yardimci olarak sunlar da iyi geliyor, tek basina da iyi gelebilir gelmeyebilir bilmiyorum:

Meditasyon (Android kullaniyorsan Stop, Breathe & Think diye bi uygulama var. Guzel guided meditasyon sagliyor.)

Bu kitap: www.kitapyurdu.com
BDT(Bilissel davranisci tedavi) yontemleriyle hazirlanmis, bos beles kisisel gelisim kitabi degil. Alti dolu kendine yardim kitabi. Ben de yeni basladim ama guzel gidiyor.

Ve bu kitap: www.dr.com.tr Kitabin ne kadar iyi bir kitap oldugunun anlatildigi baslari haric okumadim ama iyi oldugunu dusunuyorum.

Takintilar zor seyler, ben basa cikamiyorum henuz. Ama yalniz degilsin. Burada neler oldugunu yazmak istememenden zaten ne kadar rahatsizlik verici olduklarini anliyorum :) Ben de yazamazdim benimkileri.

Bu olup bitenlerin kaygı seviyenizi arttırıyor olması olayları kısır bir döngüye çeviriyor belki de. Bir uzman eşliğinde bunun üzerine çalışırsanız bir şeyler biraz daha yoluna girebilir.

Önerim yok maalesef ankara için, ancak psikologlar zaten ilaç yazmazlar yazamazlar demeye geldim. Psikiyatristler ilaç verebilirler.

kardeşim var. bilkent psikoloji mezunu, klinik yüksek lisansını da goldsmiths üniversitesinde yaptı. haftasonları ankara'da psikoterapi yapıyor. www.betulozdemir.net adresinin iletişim bölümünde iletişim bilgileri yer alıyor, yönlendirdiğim arkadaşlarım memnun kaldılar hep.

ofelya cabral

delil toplamanızın mümkünatı yok mu hiçbir şekilde? bence önce o konuya yoğunlaşın ifşa'dan önce.

Diğer ailelere ulaşmak banko yapılacak bir şey. Demişler valla, bir şey yapamazsınız diye. Aile de aman kız daha yıpranmasın, bırakalım peşini meselenin diye düşünüyor. İfşa etmek geldi benim aklıma sadece başka çocukların da başına gelmesin diye.
Bimer de şahane fikir, arkadaşıma danışıp yazıyorum hemen.Sağolun.
Ya zaten delil aramak delilik ve nasıl kanıtlanabilir ki böyle bir şey?

savcıya haber verin, savcının bilgisi dahilinde eve gizli kamera koyun. nasılsa yine yapar en azından yeltenir. ama tabii çocuk bunu kaldırabilir mi sanmıyorum.

taciz/tecavüz ve istismar vakalarını çoğu zaman delili olmaz zaten mağdur beyanı dışında. avukat olarak söylüyorum kesinlikle şikayette bulunun, kesinlikle sonuç alırsınız. dilekçe konusunda yardım isterseniz,gönüllü olarak yardımcı olarak isterim.

Ya diyorum ya kaydı, kanıtlanması imkansız bir şey. Çocukları yem gibi mi kullanalım? Berbat fikir.

Çok teşekkür ederim dahili meddah. İleteceğim arkadaşıma.

psikolog ve ya da konuyla ilgili uzman arkadaşlardan biri de çocuğun psikolojisini korumak için yapılması gereken doğru şeyler konusunda fikir verse ne güzel olur. @gayda isterseniz konuyla ilgili de ayrı bir başlık açın.

Ya bir site açsam veya adamın okulun sitesindeki fotoğrafını Facebook'ta paylaşsam, yayılsa bu adam böyle diye. Bana patlar mı?

Öncelikle çok geçmiş olsun. Karakoldan ziyade doğrudan savcılığa şikayette bulunun. Karakol aşamasından savcılığa geçmesi de uzun sürebiliyor bazen. Şkayetten önce diğer ailelere ve çocuklara da ulaşabilirseniz dilekçenizde bu isimleri de belirtin, gerektiğinde tanıklık yapabileceklerinden emin olun. Başkaca bir delil temin edemezseniz (ki ben burda nasıl delil bulmak gerektiğini de pek anlayamıyorum. İlle olayı tekrarlatıp kameraya falan mı çekelim yani, neyse) yalnızca bu işinize yarayabilir çünkü.

Yalnız işin savcılık, mahkeme aşamalarında çocuk, pedagog eşliğinde yeniden dinlenilecek ve böylece ifadesi alınacak. Yani çocuk illa ki etkileniyor bu durumdan. Ama bimer ve milli eğitim şikayetlerini de göz ardı etmeyin.

@dahili meddah
Çocukluğunda (ilkokul 1) buna benzer bir şey yaşayan arkadaşım yirmilerin ortasında terapiyle atlattı bu durumu. Ve en yıpratıcı şeyin ifade/teşhis aşamaları olduğunu hala söylüyor. Adlî makamların beklentisi ne bu durumdaki bir çocuktan?

Cevap gelmiş zaten ben yazarken.

www.kadinininsanhaklari.org burada yapılacaklar adım adım yazılmış. nasıl destek alınabileceği de. hukuki yolları denerseniz başka çocukları da korumuş olursunuz. ifşa nedeniyle herhangi bir suç işlemiş olmayın. unutmayın ki çocukları sevdiklerine yakınlarına zarar vermekle korkutuyorlar. ifşa eden kişiye gelecek en ufak bir tepki nedeniyle istismara uğrayan çocuk suçluluk duyabilir.

@gayda ; öncelikle sadece şikayette bulunmanızı ve kesinlikle sosyal medyadan teşhir vs gibi bir eylemde bulunmamanızı öneririm. bu hukuki açıdan size zarar verir ve bence çocuk için de çok olumlu sonuçları olmaz.

sorunuza gelince. çocukların yalan söylediğini anlamak takdir edersiniz ki büyüklerinkinden çok daha kolay. çocukların ifadeleri de öyle büyüklerin ifadelrei gibi alınmıyor zaten, bu işe bakan savcıların da çocuk psikolojisi konusunda çok yeterli olmasa da bir eğitimleri var. uzman bir pedagog/psikolog eşliğinde sohbet eder gibi görüşme oluyor. çocuğun beyanı büyük oranda yeterli oluyor.

teşhis aşaması evet çocuk için biraz zorlayıcı olacaktır ama illa ki "evet o bana bunu bunu yaptı" demesini aramıyorlar merak etmeyin.

çocuk anneannesiyle paylaştıysa durumu, tabi uzman arkadaşlar yine daha iyi yönlendirir ama yine onun yardımıyla olayın detaylarını aktarabilir sanıyorum.

Ne demek ya kanıtlanamaz? Böyle durumlarda çocuk psikologa götürülür, psikologun "evet, çocuk gerçekten taciz edilmiş" raporu kanıt sayılır.

Evet, kesinlikle hem polise hem milli eğitime şikayet edin, soruşturma açılır. Büyük ihtimalle öğretmenlikten alırlar.

Para cezasıyla yırtacağımı bilsem her türlü ifşa ederim. Diğer ihtimaller beni tutan.

yav hem ifşa et rezil olsun adam hemde hukuki yollardan ne gerekiyorsa yaparsın

olay, kendinden büyük erkeklere aşık olan masum kızın hırçınlaşması şeklinde olamaz mı? yani hani küçükken herkes yaşından büyük kişilere aşık olur da sevdiği kişinin sevgilisi, karısı, kocası olduğunu öğrenince üzülür ya, belki onun gibidir, olamaz mı?


yoksa çok büyük bir suçlama olur bence. umarım olay jagten filmindeki gibi sonuçlanmaz.

Patlar.
O zaman da bunu kanitlayamadiginiz için adam bana iftira edildi, adimlekelendi diye size hakaret ve maddi manevi tazminat istemiyle dava açabilir.

Üstelik böylesi bu tavır cozumleyici de olmaz.

Adam haklı çıktığı gibi eskisi gibi davranmaya devam edebilir,üstelik bu sefer elinde temize çıktığına dair resmi kanıtı da olur. Başkalarının cani daha fena yanabilir .

Öncelikle "ispatlanmış,yapacak ve şey yok" diye kim demiş? Bu kısım önemli.
Ikinci olarak dahili meddah çok kıymetli bir jest yapıp yol gösterebileceğini söylemiş.
Buradan başlayın.
Profesyonel davranirsaniz çözüme yonelirsiniz. Aksi halde elde edeceğiniz kuru gürültü ve boşa sarfedilen emek olur.

Dahili meddahla görüşün.
Olay evde olduğu için sanırım ilk şikayet merciniz savcılık olmalı.
Ama adam öğretmen olduğu için okuluna da bilgi verilmeli. Milli eğitime şikayet bu aşamada okul yöneticisi ile yapılmalı. Ilgilenmezlerse o zaman bimer'e yonelin.
Bu yolu resmi olarak tüketmeden diğerine geçmeyin. Amaç sonuca yönelik gitmek ortalığı birbirine katmak değil. Zaten zor bu konu,insanlar ustlenmek ve yanınızda olmaktan kacinacaklardir. Bir de ortalığı dalgalandirip bu durumu kullanmalarına, "bize gelme başkasına şikayet et" demelerine fırsat vermeyin. Unutmayın sakinlik en buyuk silahınız.

Üçüncü olarak siz bireysel sikayetinizi yaparken çevreyi de kolaçan edin. Bu durumu yaşayan kimler var. Belki şikayetçi oldular ve sizin haberiniz bile yok??? Bu işlerde gizlilik onemlidir cunku. Kimse kuzum tacize uğradı ben de şikayet ettim diye bağırarak gezmez.

Eğer bu durumu yaşayan başkaları varsa ve şikayetçi olmadilarsa ikna etmeye çalışın. Birlikten kuvvet dogar. Cekinebilirler, istemezler olabilir. Kimseyi kinamayin.Unutmayin onların da cani en az sizinki kadar acıdı ama herkesin acıya vereceği tepki farklıdır.

Ama asla yalnızım diye sikayetinizden vazgecmeyin. biliyorum,Bana söylemesi kolay görünüyor,ama sizin ne kadar zor durumda olduğunuzu anlıyorum. Lütfen dik durun.

Son olarak da mutlaka psikolojik destek alın. Hem kız, hem de onunla ilgilenen yetiskinler için gerekli.
Aile sosyal pol. Bak. Açmış olduğu sosyal hizmet binalarında ücretsiz terapistler var. Onlara başvurun.
Kızın yaşadıklarını atlatması, velisinin de bütün bu zor süreçte yilmadan ayakta kalmasi icin gerekli.

Unutmayin. Ofkeyle kalkan zararla oturur.
Çözüme yonelin. Aksi halde hersey hiç olacağı gibi bir de üstüne kendinizi pedofil birine binlerce lira tazminat öderken bulabilirsiniz.

@ m e b: Olamaz.

@balik kraker: Haklısın malesef. Teşekkürler.
Bir de çocuğun yasal vasisi hiç arayıp sormayan, görüşmeyen babası. Bu da sıkıntı aile için.

önce çocuğu psikolağa götürseniz onlar rapor falan veremiyor mu ya? bu arada çocuk çok yıpranmaz yani sizinle konuşmaktan daha rahat olabilir bile. yani önce kesinleşsin, iftira deyip geçemesin herif sonra atılır zaten, ekstra bir şey söylemenize gerek kalmadan nasıl biri olduğu da yayılır.

@gayda; yasal vasisinin babasının olması da önemli değil. aileden biri hatta siz bile gidip savcılığa bildirseniz ihbar kabul edip incelemek zorunda. çünkü şikayete tabi bir suç değil bu, doğrudan kamu davası açılır.

cevapların hepsini okumadım muhtemelen yazılmıştır ama "kayıt yoksa bişi çıkmaz" diyen adam bakkal mahmut emmi falan heralde. diğer taciz olaylarında mağdur faile "du bi dakka" diyip kayda mı alıyor olan biteni? lütfen işin peşini bırakmayın.

Ben ömrüm boyunca bırakmayacağım bu işlerin peşini. Anneanne, dede, teyze; birincisi çocuğun daha fazla yıpranmasından, ikincisi babasının almaya kalkmasından çekiniyor. Ben @dahili meddah'ın ve sizlerin söylediği şeyleri iletip, ikna etmeye çalışacağım hukuki süreç için.

1-Polise gidin.Çocuk Şube
2-Savcılığa başvurun

Her iki durumda da görüşmeyi bir pedagog(psikolojik danışman) veya psikolog yapacak çocukla ve bu görüşmeler zihninizde nasıl canlanıyor bilmiyorum ama gayet çocuğun kendini rahat hissedebileceği şekilde yapılmaya çalışılır. Evinde okulunda vs ve sivil kıyafetli kişiler gelir. Dediğim gibi bu süreci bilen birileri yürütür ve diyelim ki emniyetin personeli yetersiz ramlardan psikolojik danışman talep edilir. Ve sorgulama gibi bir havada yürütülmez. Bu süreç tekrarlanmamaya çalışılır genelde karakola git anlat savcıya git anlat şeklinde çocuğun tekrar tekrar olası moda girmesi engellenir vb.
Sakin olun, önce resmi kanaldan girişimde bulunun

Çocuk bedenime dokunma derneğinden haberdar mısınız? Dernekle iletişime geçerseniz seve seve yardımcı olunur.

Çim (çocuk izleme merkezi) var mı bulunduğunuz yerde araştırın. Özel eğitimli savcı ve uzmanlar görüşüyor çocuklarla. Prosedürleri araştırabilirim sizin için? Uzman olarak çalışan arkadaşım var. Özelden biraz daha bilgi vermeniz mümkün mü bana şehir vesaire?

çocuk bir psikiyatriste götürülüp gerçekten emin olmadıkça bir şey yapmamanızı şiddetle öneririm. eğer gerçekten yaşanmışsa bu olay, o noktada direkt polis ve savcılık vasıtasıyla olayı çözersiniz.

koparmak? ben de oynamayi seviyorum cekistiriyorum da koparmak cok zor, hadi yapsan da acitir, niye yapasin?

mesela tirnak yiyenler icin özel ojeler var, aci bir tada sahipmis, böyle böyle engelliyor, farkindalik yaratiyorlarmis. sende de ayni durum, cekerek yarattigin aci aslinda, ama buna ragmen devam ediyorsan ilginc.

cözmenin ilk adimi farkindalik yaratman. kolayca farkeder hale gelip kendini durdurman gerek.

Geçmiş olsun
www.e-psikiyatri.com

rahat değilseniz bırakacaksınız tabii. tüm derdinizi, düşüncenizi anlatamazsınız ki öyle durumda. bir işe yaramayacak zaten öyle olunca, boşuna para vermiş olacaksınız.

dostum indirim yaptirinca kendini siginti gibi hissediyorsun. yaptirma diyecegim ozaman para yok diyeceksin. biraz boklu degnek yani. yas konusuna cok takma. ama 1-2 seansta o kisinin sana yarayip yaramayacagini anlarsin. diyelim senin sorunlarini cozecek gibi duruyor, ozaman bir seansta bu para konusundan bahset. hatta bundan bir sorunmus gibi bahsedebilirsin. bakin size indirim yaptirdim bu konuda da kotu hissediyorum vs. sonucta psikolog haci ona acilmayacaksan kime acilacaksin bole dusun.

not: o para isine gelmese zaten olmaz derdi. icin rahat olsun.

Yani hem para meselesi gerilimi, hem de yaşça küçük olması..Acaba hani standart gereken miktarı veremeyen biri olarak, benim bulabileceğim tek seçenek, küçük yaştaki psikologlar mı olacak? diyorum bi de. Önyargılı olmamak için kendimle savaşıyorum. Çok vak'a görmüştür, iyi bir öğrencidir..neblim. beni nesnel olarak değerlendirebilir..filan ama işte..

Haayatta olmayacak nedenlerle kendi kendini engelliyorsun bir çok konuda değil mi?

burada bahsettiğin konuyu da aynen psikoloğa anlat bence.
iyi olur. ayıp değil bu.
çekinmemelisin.

once bi baslamaniz lazim. birkac seans gidin, oyle karar verin.

mesaj attım size.

Ya karşındakine "ben sizi ciddiye almakta zorlanıyorum" nasıl denir ki? :( Nasıl dile getireyim bunu?
Hem de birkaç seans gideyim desem, o seanslarda kendimi anlatıp kontürümü tüketicem gibi geliyor. Zaten bıktım hayatla uğraşmaktan, hani sırf umudu kaybetmeyeyim diye deniyorum. Sonra yeni birini bul (bulabilirsen tabii) ona da baştan anlat :(

İndirimli olabilen psikologlar hep böyle mi? Yeni mezun mu?

@neynep :)
bunlar tedavi olmak isteyen birinin sözü olmaz.
istersen bekle biraz rahatsizliğin iyice büyüyüp şu an anlattiğin kaygilari geçtiği zaman git psikoloğa.
Bak o zaman inanki değil senden bir iki yaş küçük bir psikolog,
yolda giderken parkta oynadiklarini gördüğün çocuklara bile derdini anlatasın gelir.

belki asıl sorun başka bir şey de olabilir.

daha once yasadigim bir deneyimi aktarmak isterim,

iki yil psikiyatra gittim. bir araba parasi odemisimdir sanirim :). doktor cok iyi geliyordu. ancak bu iyi gelme durmu en fazla 3-4 gun suruyordu.

bir cok yontem denedik. biraz mesafe kaydettik ama cok degil. sonra doktor bana bir kitap onerdi. belki plasebo bilmiyorum ama beni cok rahatlatmisti. tedaviyi birakip sadece kitabi okudum ve bi sekilde isler rayina girdi.

kitap suydu:

www.kitapyurdu.com&filter_name=iyi%20hissetmek

şu kitap öneren, kişisel gelişim meraklısı psikologlara - psikiyatrlara kıl oluyorum :)
uzak dur :)

türkiye'de iyice zenginler dışında psikologa düzenli gidip konuşan pek fazla yokdur.
psikiyatra gidersin, ilacı dayar.

Düzeltiyorum: Anlatılır, ama çözüm olmayacak gibi geliyor. Ben şimdi gitmemeyi başarırsam, sonra da gitmem zaten. İkinci görüşmeye gitmezsem, zaten karşımdakine yapmak istemediğim ayıbı yapmış olacağım. Bundan sonra korkacak tek şey, bir psikolog bulamamak olacak.

@foster, teşekkür ederim. Bana da ailemden tavsiye gelmişti, okumuştum. Ama onların dışında, tüm örgüye bakılarak yorumlanması gereken bir durum var. Biraz sistemin dışında bir tip olduğum için de, ortalama insana alışkın ya da "ama bak mutlu olmak bir bakış açısı /çok sebep var:) " filan diyen bir psikologa bile boş bakacağım muhtemelen.

ben seni çok iyi anladım. benzeri başıma gelmişti. özel bir hastane psikoloğuna gitmiştim ucuz diye, kadın 23-25 yaşlarındaydı. evliliğimden çocukluğumdan falan bir şeyler anlattım sorabileceği en saçma soruları sordu. yaptığı yorumlarda kötüydü. ikinci randevuda bıraktım. bu işte bence hayat tecrübesi çok önemli. tamam illa feleğin çemberinden geçmiş olmasın ama en azından işiyle ilgili bir 10-15 yıllık tecrübesi olsun. paranı boşa harcama derim ben. üzgünüm ama öyle :/

@mor bembombom, dediklerine inanmak istiyorum, zaten söylediğim gibi, mantıkla yenmeye çalışıyorum bu fikri. Tabii ki 35 üstü olmadıkça olmaz diye bir şey yok. muhakkak vardır fazla bildiği filan ama.. duygusal bir iletişim bu sonuçta. Fikir alacağım kişinin dengim gibi "görünmesinden" etkilenmemek çok da kolay değil.
Ticari bir alışveriş olduğunun farkındayım ama sıkıntı yaratan şey bunun YÜZYÜZE PAZARLIK yaparak konuşulması. Ben manavda da pazarlık yapamam. Ne kadar derim, inebilirse iner. Burada, "ne kadar verebilirsin" sorusu, veremeyeceğim bir teklifine hayır demek zorunda kalmak..bunların yaşanmış olması. Benim psikoloğa gitmeyi düşünürken bu gerilimi düşünmem.. Yani bu pazarlık şeklinde olmamalıydı belki de. Önceden mesajla sorduğumda diyebilirdi ki bana, min bu kadar yapabilirim. ben de hesabıma bakardım.
Para vermek değil mesele.


@yue, verdiğin örnek aklıma gelmişti tam olarak. yani o şartları yaşamamış insanın durumunu bir derece anlayabilir belki ama, karşısındaki insan için güven vermesi çok çok zor bu konuda.

Indirimi yüzyüze konuşmak istemesinin sebebi gerçekten ihtiyacınız olduğuyla ilgili veriyi elde etmek için olabilir.
Eğer şimdi bırakırsanız bir kimseyi mağdur etmiş olmaktan öte hem harcadığınız zamana yazık olur, hem de tedirginliğinize dair geri bildirimi vermediğiniz için kendinizle yüzleşme fırsatını kaçırırsınız. Söylendiği gibi geçmesini beklemeyin gidin ve onarın size bu hissi yaşatan yanınızı.
Tecrübe tabii ki çok önemli ancak genç nesil psikologlar eğitimlerle araları daha sıkı olduğu için modern yöntemleri takip etme şansı bulabiliyorlar çoğunlukla.
Bunun dışında uygun fiyata çalışan psikologlar yalnızca gençler değil. Çoğalarak büyümesini dilediğim bir algı ile psikologlar sosyal sorumluluk kapsamında kendilerine haftalık bir kota oluşturup belli bir sayıda kimi danışanlarını daha uygun ücretle görebiliyorlar. Aralarında daha olgun yaşta kimseler az da olsalar varlar ancak siz böyle bir yeni arayışa girmeden bir daha düşünün derim ben.

Öncelikle eczaneden bir çeşit ilaç almamalısınız. O ilacın hangi çeşit olacağına karar vermesi için bir tıp doktoruna danışmalısınız. Biyolojik olarak bir araz olmadığına emin olduktan sonra..
Psikolojik olarak bu durumun işlevselliğinizi bozup bozmadığı önemli. Uykusuzluğu bu tip yaşayan birinden depresif olmasını bekleyebiliriz. Sizin için depresyon söz konusu ise bir psikiyatriste; genel olarak çok kontrollü bir kişi olmanız ve gece bile kontrol ediyor olabilme dürtüsüyle uykusuz kalmanız olasılığı da söz konusu ya da başka bir kişisel özelliğinizin, çocukluk öykünüzün tetiklediği bir durum olması bu sonucu doğmuşsa eğer bir psikoloğa danışmakta fayda olabilir.

Kahveyi tam kesiyorsun, melatoninli uyku hapina başlıyorsun akşam on onbir gibi al. Bilgisayar ve bilimum ekrana güneş battıktan sonra filan bakmaman lazım ama bakman gerekiyorsa seni engellemeyecek en az ışıkta en düşük sıcaklıkta bak. F.lux indir bilgisayara. Onla kullan.

Hardkor noktürnaldim. Beyle beyle pamuk gibi oldum erkenden yatıyorum.

Ayrıca sleep as android ve benzeri uygulamalarla uyku monitörizasyonu yapmayı sakın ihmal etme. Uyku paternini anlarsan nasıl uzatilacagini da anlarsın.

calisabilirliginizi ve ruh halinizi vurmuyorsa, hayir.

Epilasyon öncesinde ve sonrasında yalnızca ilk birkaç gün güneşe çıkmamak gerekiyor aylar boyunca değil. O sırada bronzlaşmamak yeterli.

güneş kremi diye bir şey icad olundu bilgin olsun.

Tatile gidip de yanarsn 2-3 ay agarmayi beklemen gerekir.

tatile çıkmadan önce git 3.seansa.
güneş kremi de pek etkilemiyor en hafif bronzluk için bile aylarca bekletirler seni.

yaptırdığın makineye göre de değişiyor, ben bronzlaşmışken nd yag'ta yaptırmıştım bir sıkıntı olmamıştı ama alexandrite'te kesinlikle yaptırmamalısın zaten yapmıyorlar da.

ben bu yüzden bacaklarımda havluyla oturmuştum bu yaz hep :D güneş kremi sürünce hiçbir şekilde bronzlaşmayan insan varsa da tebrik ediyorum, ben yoğurt gibi sürsem bile etkisi olmuyor çünkü.

2 ay aralık tüylerin çıkış döngüsüyle ilgili bu yüzden o süreyi kısaltmayı düşünmemeli. 2.seanstan sonra tatilinize gidip sonra bronzluğunuz geçince 3.seansa devam etmeyi düşünebilirsiniz. Burada püf nokta, seans aralarında jilet gibi bir yöntem kullanıp tüyleri kökünden almamak.

cenkist diye bir nick kullanmamalı.

cenkist gibi sorular sormamalı.

cekist demiş miydim?

Nefes alıp almadığına bakarım. Nabzı da atıyorsa kesin evlenirim. Üçüncü olarak da nefes alıp almadığına bir kez daha bakarım.

sanata ilgili olmalı ve en az bir yönüyle uğraşmalı.

yakışıklı ve karizmatik gelmeli gözüme

ve en önemlisi de son derece kültürlü ve mizah anlayışı iyi biri olmalı .

hep iyimser ve güler yüzlü olsun. olgun ve vakur olsun. bebek taklidi yapmasın... isterdim.

Hayvanları sevsin, güler yüzlü ve cana yakın olsun,bunun yanı sıra gözleri anlamlı baksın :)

1.65 boylarında,
iri yeşil gözlü (mümkünse mevsimsel olarak güneşe göre rengi değişebilsin)
minik çene, bıdık burun,
öpülesi, kendinden pembe dudaklar minik bir ağız.
ince bir boyun,
saçlar uzun beline doğru şöyle, esmer
yarım washinton portakalı büyüklüğünde (avuçtan taşmayacak...) gögüsler. (80 - 85 ayarında yani)
gergin bir göbek (şöyle dokunduğunda irkilmesini izleyebilecen...)
bel bölgesindeki kemikleri belli olmasın hafif basenler şöyle (hatun dediğin ele gelecek...)
hafiften iri kalçalar (basenlerle uyum içinde olacak, kalp şekli yakalanabilirse enfes olur)
düzgün bacaklar (kemikleri belli olmayacak)
ince ayak bilekleri
37 yada 38 numara ayaklar
bakımlı parmaklar, pembe topuklar

fiziksel olarak böyle bişey benim düşündüğüm.

gelelim huyuna suyuna,
1 kere eğitimli olmalı, mesela kütüphanecilik, işletme, iktisat, dietisyen mesela
2 benden az kazanmalı (uçurum olmadan, misal ben 1milyar kazanıyorsam oda 700m olsun)
3 aşret bir kız olsun, oturmayı kalkmayı, büyüklerine hürmet etmeyi bilsin.
4 herşeye peki demesin ama orta noktada buluşmayıda bilsin
5 deli gibi aşık olsun bana etrafdaki daha iyi alternatiflerle bana boynuz takmayacak kadar sevsin beni
6 anne vasıflarına sahip olsun şevkat göstermeyi bilsin (kendi isteyince anne olucak, ısrar etmeyecez...)
7 acımızdan ölmeyecek kadar yemek pişirmeyi bilsin yeter (misal yumurta, pilav, makarna)
9 hanım hanımcık giyinsin. (öyle g-string, göbeği açık gömlek tişört olayı bize ters)
10 dinlemeyi bilsin aynı zamanda kendini dinlettirsin benimle ağlasın benimle gülsün.
11 damak zevkimiz birbirine yakın olsun. yemeğe çıktığımızda birimiz aç kalmasın
12 yapmacık/yalancı olmasın, sevdiğine sevdim, sevmediğine sevmedim diyebilsin.
13 arkadaşlarımı sevsin, arkadaşlarımın kız arkadaş/eşlerini sevsin, sevmesede katlanabilsin.
14 ailesi çok zengin olmasın ama bize muhtaç durumda da olmasınlar.
15 ailesi çocuk sever olsun torunları üstlerine atıp tatile gidebilelim.
16 beni çevremdeki hatunlardan kıskansın, zaman zaman bu yüzden bana trip yapsın.
17 eski erkek arkadaşlarının büyük bir kısmı ölmüş olsun. ölmemişler evli ve çocuklu olsun görüşmeyelim.
18 kitap okusun, banada döve döve okutsun. entellektüel birikimi olsun ama entel olmasın.
19 öyle kulağına göbeğine metal şeyler takmasın
20 hiç bi yerinde dövme olmasın
21 metal müzik dinlemesin
22 evde eğlenmeyi tercih etsin ama dışarda da eğlenmeyi bilsin
23 cebinde faturalı hat kullansın, ayrıntılı faturası bana gelsin ben ödeyeyim.
24 yoga, solaryum, fitness gibi abu işlerle uğraşmasın ama kuaföre gitsin, güzellik salonuna gitsin.

gizli 8. madde : bütün bunların hepsi boş, beni sevecek kız buldum da saçı, başı, huyu kaldı...

kedileri sevsin, alerjik astimi ve kedi tuyune alerjisi olmasin, beynini kullanmayi bilsin yeter.

p.s : bir de iri goguslu olsa tadindan yenmez,

Amerikalı, sarışın, mavi gözlü, ateist, mümkünse zengin.

Bu kadın gibi makyajsız da çok güzel olan,
umutsuziskadini.com

Bu kadın gibi zekası olmalı,
gooniesfan176.files.wordpress.com

Bu kadın gibi de gülerken gözlerinin içi de gülen,
www.dailybackgrounds.com

Birisini arıyorum. Bir tane bulmuştum 6 yıl önce intihar etti. Sanırım dünyadaki evleneceğim kişi kotası "1" di ve bitti.

biraz entelektüel olmalı ve dindar olmamalı.

Evet, istenilen erkek tanımlarına bakınca emin oldum, ya bu standartlar çok düşecek, yada Türkiyede 80 yaşında hiç evlenmemiş kedili kadın sayısı oldukça fazla olacak gelecek 50 yılda

tuvalet terbiyesi olmalı
kısırlaştırılmış olmalı
aşıları tam olmalı
masadaki yemeklere sulanmamalı

kedi demediniz mi?

Yapacağım kişilik testinde psikopatolojik bir arazı çıkmasın. Zeka seviyesi norm altında olmasın. Psikolojik şemalarımız da uyumlu olursa tadından yenmez

kesınlıkle saygılı bir insan olmalı. sevgi bir gün azalabilir ama saygı baki kalır.

sakin,
zeki ve sevecen bir erkek olmalı...

güzel olması (göreceli evet)
güzel yemek yapması
sohbetinin güzel olması

merter tarafında üreticilerden alıyorlar. sen gitsen bi karın olmaz, adamlar toplu aldıklarından ucuza alıp o fiyatlara satıyorlar. Sana satmazlar yani öyle ucuza

gedikpaşa'dan alıyorlar. 90 tl.ye sattıkları ayakkabıyı muhtemelen tanesi 32-42tl'den alıyorlar. Ancak onlar seri alıyorlar, bir seride 8-10 ayakkabı olur genelde. Sonuçta maalesef bulamazsınız.

Kıskanmışsın veya özenmişsin ki gelip buraya yazıyorsun. Dünyada milyon çeşit insan var, bu da onlardan biri. Önemsemesen he der geçersin. Önemsemeyin bu kadar başka insanları.

Arkama bakmadan kaçarım.

tanıyorum böyle insanlar. akraba olmasa bi daha yüzüne bakmam.

Akraba da olsa yüzüne bakmam. Pis karaktersizler.

kendisinin vereceği selamın başımla dahi almaz. göz göze gelmezdim.

Narsistdir. Var böyle insanlar. Mecbur olmadıkça ne konuşun ne de arkadaşlık yapın.

ahahahah birileri geldi aklıma... şunu düşünürüm:

sen tekerleğinde dönen bir hamster'san bana verecek bir tavsiyen olamaz. ama onun suratına söylemem. eskiden söyleme hatasında bulunuyordum. şimdi def edemezsem öyle oluyor.


nereye kadar? sen bir rotschild'ı geç, sonra gel, ondan sonra bana nereye kadar olduğunu söyle. bela okuduğum insan tipi, zekasını seçici kullanan, kendisinden çok olduğu için trendleri* belirleyerek hayatı herkese zehir eden, neyi niye yaptığını bilmeden yapmaya başlamış ama bilmek de istemeyen ve öyle devam eden, böyle meee meee aman abi benden uzak olsun.

sadece düşüncem yok bu insan tipi hakkında hislerim de var gördüğün gibi :D

Herkes pür dikkat tv izliyorken yaptığı resmi onlara göstermek isteyen ama kimsenin istediği kadar onunla ilgilenmediği, ilgiyi kazanmak için çeşitli dans figürleri deneyen, baktı olmuyor ağlayan, o da olmayınca gidip tvyi kapatan çocuk hikayesi yabancı değildir hiçbirimize. Genellikle kız çocukları olurlar onlar. Bazen de büyüyünce böyle olurlar. Sevilmeye çalışıyor sadece. Birazcık altını kazısak başını okşatmaya çalışan bir kız çocuğu çıkar altından. Ne yapacağını, yolu yordamı bilmiyor diye düşünüp, hoşgörürüm.

@acemi 2 sene önce panik atak için kullanmıştım doktor tavsiyesiyle. Bu sefer kendim kullandım doktorun dediği gibi.

Eger doktor onerisiyle degil de kendin basladiysan tehlikeli bir sey. hangi ilacin kime kullanilacagi bunlarin kisinin durumuna hatta yasina kilosuna gore bekirleniyor. bunu belirttikten sonra sorununa gelecek olursak. ilaci birakirsan eski haline doner misin bu bizim icin zor bir soru. hayatindaki etkiler tepkiler olaylar ne bileyim dusuncen hayat tarzin bunlari bilmemiz gerekiyor. ilac depresyonu evet iyilestirir gibi gelir. ama bir nevi agri kesicidir. agrinin neden oldugunu bilmezsen surekli agri kesici icersin. ve belki daha buyuk bir sorun vardir. bu tur ilaclar seni sikintili durumdan, kotu dusuncelerden bir sureligine uzaklastirir. ve sana dusen bu sure zarfinda sorunlarini bulmaktir. sorunlarini buluo kararlar alip hayatini degistirirsin. aksi halde psikolojik ilaclar ileri boyutlardakileri goz ardi edersen bu amacladir.

su an iyi hissediyorsun ama bana kalirsa bir doktora gorunmelisin. sana buyuk yardimlari olacaktir. ilac bittikten sonra hala geri doner miyim diye dusunuyorsan demek ki hala bir yerlerde bir sorun var demek.

saglicakla kalin.

buralareskidenhepdutluktu+1
Bir pencere açılmış ve depresyon girmiş içeri ilaçla bir battaniye örtmüşsünüz belki ancak pencere hala açık. Onu kapatmak da bana göre ancak terapi ile mümkün olabilir. Yukarıdaki örnek gibi zamanla başka odalara geçebilirsiniz ancak o penceresi açık oda sizin evinizde.

hayattaki amacınız nedir? bunu çok düşünmeden 2 cümle ile ifade edebiliyor musunuz?

Ilaç kullanmayacaksanız yani aradığınız şey terapi ise gitmeniz gereken adres psikiyatrist değil bir klinik psikolog olmalı.
Bununla beraber; nasıl ki bir şeker hastası diyetine dikkat etse de kullanması gereken bir takım ilaçlar var, borderline kişiler için de aynı durum söz konusu.

Ilac kullanmayacagim demiyorum ki. Sadece su an icin bir cok ilaci kullabamiyorum ancak emzirme donemi bitince tabii ki ne verirse kullanacagim. Sadece tedaviye artik baslamak istiyorum 1-2 yildaha bekleywbilecek duruda degilim

Öncelikle tedavi için bu denli gönüllü olmak çok önemli. Bu sebeple sizi kutlarım.
İlaç kullanmak tabii ki bir seçim ve dilediğinizi seçebilirsiniz. Bana kalırsa bu süreçte bir klinik psikolog size daha faydalı olacaktır. Çünkü psikiyatristler doktordur ve terapiye dair aldıkları eğitim varsa bile bu bağlamdadır.

Alp karaosmanoglu'nu deneyebilirsiniz. Sema terapi uygular. Ilacsiz da takip edebiliyor sanirim. Yalniz sema terapi uzun sureli bir tedavidir, zateb borderline gibi nesne iliskilerinde sorun olan bir tabloda kisa sureli tedaviler cok yeterli gelmez, ancak semptom odakli olurlar.
Yalniz Alp beyin ucreti cok tuzlu olabilir, belki oneri ya da yinlendirme yapabilir ulasirsaniz.

hülya macit.
özellikle border çalışıyor, masterson uyguluyor. kendisi uzman psikolog.
www.hulyamacit.com
şu an marmara psikiyatri'de bakıyor danışanlarına.

red g+1
şema terapi daha çok borderline gibi hastalıklar için geliştirilmiş bir terapi yöntemi. alp karaosmanoğlu ya da başka bir şema terapistine giderseniz fayda görürsünüz bence.

www.markafuar.com saat 3 e bak :)
bu arada senin nick çok güzel ya :)

high saat çizelgesi çok güzelmiş keşke böyle düzenli bir hayatım olabilse.. tolkien evet hatta bazen keşke geçmişte bunları düşünüp kendimi mutsuz etmeseydim diyorum bana zarar vermekten başka ne yaptı diye kendime soruyorum. bir de çok tuhaf karnım aç olduğunda bu tip duygular daha da coşuyor, yemek yiyince hafifliyor.

yaşlilara ilgi gösterip yardim etmeye devam edersen sana da ileride bir/bir kaç yardimci çikabilir.
hoş zaten hayatta yapilamasi gereken en zaruri işlerden biri ileride olmasi muhtemel zararı, simdiden önlemeye dayali tedbirler almak.

(yaşlilik demişken, bunun da güzel yanlarini görmek gerek)

yaşlılığın güzel bir yanı yok. öleceğinin kesin bir habercisidir yaşlılık. hepimiz hayatta kalmak için evrimleşmiş makineleriz. hem endişe de tabiatın bir lütfu. velhasıl normal normal normal.
ben orta yaşa giriş yapmış bir inançsızım ve hayata bağlanmamı sağlayan imgeler var.
mesela meşhurca bi thoreau alıntısı:
"ormana gittim.
çünkü bilinçli yaşamak istiyordum.
hayatı tatmak ve yaşamın iliğini özümsemek istiyordum.
yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için,
ve ölüm geldiğinde,
aslında hiç yaşamamış olduğumu fark etmek için…"

zaten ölüm bu hayatı güzel yapan tek gerçek. sonsuzluk kadar boş ve korkutucu çok az şey düşünebiliyorum çünkü. siz ne dersiniz bilmem.

Açılın ben psikoloğum:) şaka bir yana siz danışanım olsanız, bir tıp doktoruna görünmenizi salıkverirdim. Açlıkla ilgili söylediğiniz biyolojik bir problemin habercisi olabilir. Kan tahlillerinizi yaptırmanızda şekerinizi vs. ölçtürmenizde fayda var kanımca.
Baktınız bir şey çıkmadı ve bu his sıklaşmaya ve işlevselliğinizi bozmaya başlarsa, başedemediğinizi hissederseniz o zaman terapi şart.

sarhoşluk?

dengesizlik?

beynin lityumu bitmistir belki.

dengesizlik +1

sinirleri bozulmuş her kimse

(bkz: manik depresif)

Ruh hastaligi net.

Sinir bozuklugu.

bir zaman önce bir şeylere üzülmüş ama içine atmış bir kimsenin biriken ama vücuttan atılamayan stresi boşaltma biçimi.

savunma mekanizmasının kırılmasının.

(bkz: nanik depresif)

5 aylik olmak

Bizim oglan boyle

kesinlikle sarhoşluk.
başıma geldi oradan biliyorum.

ayrıl

Anlattığınız; bir ambivalan davranım durumu örneğidir. Bir çok hastalığın tanı kriterinde rastlanır kendisine. Neyin belirtisi olduğu hakkında tek başına yeterli veri değildir.

Bence ucuza kaçma.Burun estetiği çok önemli.Yapay durursa kötü gözükür.Onur Erol'dan fiyat alsanıza

Balıklı Rum'da muhammed hoca vardı. Arkadaşım, kuzeni maaile ona gitmişlerdi. Pek bir doğal olmuştu burunları. Ücreti de uygundu diye hatırlıyorum.

böyle bi şey için ucuza kaçma bence. gidince daha evvel yaptığı işlere bak.

elma uyku açar
hiç bi kahve bende etkili değil.

soguk duss

2-3'e kadar ayakta kalınca sabah nasıl kalıp işe gideceksiniz ? 9'da iş başı yaptığınızı düşünsek bile özellikle ders çalışan bir bünyenin 6 saatten az uyku ile verimli olabileceğini düşünmüyorum. Akşam işten kaçta çıkıyorsunuz ? Akşam eve gelince yemek ve dinlenme faslını fazla uzatmadan, dinlenme olayını ders sonrasına bırakabilirsiniz. 8'de otursanız bile 11'e kadar çalışıp sonrasında uykunuzu almanız daha verimli sonuç verir. Kahve ya da muhtelif uyku açıcılarla bir yere kadar, işe yarayacak sonuçlar elde etmek istiyorsanız hayatınızı genel anlamda düzenlemeniz gerekir.

Gece uykusunu kaçırmayıp sabah erken kalkmayı deneseniz. Böylesi fiziksel olarak daha az yorucu olur hem de çalıştığınızdan alacağınız verim çoğalır.

ÇEşitli yöntemler var. Bir gece uyumayp 2. gece uyuma. yani itfaiyeciler gibi. 4 saatte bir yarım saat uyuma var. 6 saatte bir 2-3 saat uyuma var.

Ben de aynı durumdayım, yetiştirmem gerekiyor projeyi. nasıl yapacağımı bilmiyorum.

Uyku sorunu için doğal yöntemler kullanabilirsiniz, adaçayı vs mesela.

Hem psikologla hem de arkadaşlarınızla görüşebilirsiniz.

İş önemli ama sağlık daha önemli. Her şey gönlünce olsun

Bunu bu kadar ağır yaşamak zorunda değilsiniz. Öncelikle bir psikiyatriste gidip kısa süreli de olsa ilaca başlamanız ve tabii ki psikoloğa gitmeniz gerekiyor.
Anlattığınız sosyal çevrenizde, arkadaşlarınızla ilk etapta paylaşmanızı önermem bilerek ya da bilmeyerek yanlış yönlendirilebilir ve kafa karışıklığınız suistimal edilebilir.
Bunca zamandır içinde bulunduğunuz yapıyı bu denli derinleştirmeden bir psikolog ile görüşseydiniz bu kriz durumunu daha kolay atlatabilirdiniz ancak hiçbir zaman geç değildir. Sakin olun ve bir uzman ile görüşün.

oo film mi cekiyosun kanka hayirli olsun:)
basarisizlik korkusu mu acaba seninki?

psikolojik desteğe pek gerek olduğunu sanmıyorum. bu konuyu kendin çözebilirsin bence. yok yapamıycam/yapamıyorum dersen o zaman gidersin.

yaşadığın duygu durumu normal. bir konuda zirveye çıkmanın hazzı ve sancıları, heyecanları bunlar.

günlük hayatta neredeyse her gün bu duyguların benzerlerini daha ufak boyutlarda yaşıyoruz. kiminin farkında bile değiliz. senin yaşadığın şeyin boyutu oldukça büyük. hayatına amaç addettiğin konuda zirve yaptığını düşünüyorsun. bunu da yapınca zirveyi göreceğim ya sonra ne olacak diyorsun.
sen başarma sürecinin bitmesini istemiyorsun. yıllardır uğraştığın şey onu başarmaktı, başardın. şimdi başarmak amacı kalayınca yerine ne koyacağını bilmiyorsun. içindeki heyecanı öldüren şey bu, bu bitmesin, ben böyle iyiydim diyorsun.

öte yandan onca yıldır arzuladığım konuma geldiğinin, buradan dönüş olmadığının farkındasın. o zirveyi göreceksin, kaçışın yok. işi reddetsen de bundan kaçış yok çünkü artık biliyorsun, zirvedesin. bu iş olmasa başkası olacak sonuçta. yataktan çıkmaman biraz geciktirecek sadece.

nasıl aşabilirsin? çok da zor değil. önceilke yaşadığın duygu durumunun normal olduğunu bilcen. sonra o işi yapacan. en güzelinden yapacan. tadına vara vara yapacan. hakettin çünkü bunu.
sonra uğraş konun ne bilmiyorum, onu geliştirmenin, belki başka boyutlara taşımanın sürecine girebilirsin. aslında bu iş olayı da başka bir boyut. o konuda da deneyimlenip ilerleyeceksin. yeni deneyimler edineceksin.

benim nacizane tavsiyem; bundan sonrası için hayat amacını tek unsurun üzerine oturtma, yumurtaları en az iki sepete koy. yani başka uğraşlar/ amaçlar da edin. bu kez takıntılı olmadan :)

edit: ben olaya @buraya yalniz uyanmak icin geldim gibi bakmamıştım, şimdi okuyunca baştaki "psikolojik desteğe gerek olduğunu sanmıyorum" sözümü geri alıyorum. yardım almanda fayda var.

Cogumuz yasariz bunu. Yardim al, isinle ilgili.

İş hayal kırıklığına uğrattıysa üzgünüm ama bu süreçte kendini başka bir şeye versen çok daha büyük hayal kırıklığı olabilirdi. Bence her şey yolunda sadece çok yorulmuşsun. Bu.

Takıntı, ilişki kuramama, bir yıl önceye göre değişen duygu durum, heyecan duyamama, tekrarlayan rahatsız edici düşünceler, uykusuzluk, aynı konu üzerinde görülen kabuslar, başarısızlık korkusu, başarı konusunda ambivalan düşünce ve beklenen son bozulan işlevsellik.. psikoloğa gitmenin gerekli olduğunu söylemek için illa öyküyü kriter kriter anlatmak mı gerekiyor?
Anlattıklarınızı kendi bakış açısıyla değil dsm kriterlerine göre duyacak biri sizin için çok faydalı olacaktır. Kendi kendinize şimdilik atlatabilseniz bile bu çok zor bir yol ve tekrarlama riski yüksek neden bunu seçesiniz ki?
Dipnot: işteki yükselişler birinin narin narsisizmine dokunur ve yapacak başka şey kalmadı diye ölüm korkusuna sebep olurken bir başkasının sosyal izolasyon şemasına, obsesyonuna takılabilir. Her yaraya aynı ilaç sürülmez.

@buraya yalnız uyanmak için geldim & hayat aklini konusacak bir filozof uret

psikolojik destek almak konusunda da endişelerim var. aslında bir nevi önyargı. 1. benim bir şeyim yok ve gidersem bir şekilde karşımdaki beni şımarık, sorun yaratmaya çalışan bir beyaz türk görecek hissi. 2. karşımdakine dürüstçe bir şey anlatırsam içimde hissettiğim utanç ve çıplaklık duygusu (buraya anonim yazarken böyle olmuyor, bu nedenle insanlar yazıyor internete belki) 3. karşımdakini (psikologu) bir iktidar olarak baştan kabul edeceğim ve böylelikle zaten bir iki bariz kaygıyı dile getirmenin ötesinde tam olarak açılamayacağım.

halen görüştüğüm en eski bir kız arkadaşım geçen haftalarda ciddi olarak psikolojik destek almam gerektiğini söyledi. ancak bunu bir hakaret ya da 'sen sorunlusun' diyerek değil, insanlar ile olan ilişkimi yakından takip eden biri olarak ve tamamen samimi bir dil ile söyledi.

Ancak gidip ne diyeceğim doktora? ben bir iş aldım ve şimdi endişeleniyorum. biraz uyku sorunum var ve biraz takıntılarım, mı diyeceğim. Bu bana yeterli gelmiyor ve yine, bu sefer de atlatırım diye düşünüyorum. ya da bok çukuruna düşüyorum da fark etmiyorum.

psikolog orada sana yardım etmek için var. senin üzerinde tahakküm kurma gibi bir niyeti olmaz, seni yargılamaz.
hayatının ipleri yine senin elinde olacak.
doktora gidince sıkıntılarını anlatırsın, kendini anlatırsın. o da seni dinler. olay bu. büyütme o kadar kafanda.

1.şımarık olsanız n'olur? 2.Bahsettiğiniz çıplaklıktan utanmayı açacak olursak, aslınız görülürse sevilip saygı duyulmayacak biri olduğunuzu mu düşünüyorsunuz? Neyin utancı? 3.Terapi odasında otorite olmaya gelen psikologtan zaten fayda gelmez. Orası sizin siz psikoloğu kim yaparsanız o, o olur.Sizin açınızdan bakılması gereken şey otoriteye karşı bu pasif agresif tutumun nereden geldiği?
Yeterli olmakla ilgili her şeyi bir kenara koyup iyi olmaya odaklanmanız şu fani dünyada daha önemli olsa gerek.

olayları abartmaya çalış anlatırken.

Karşındaki insanları dertlerinle boğmak istemiyorsun da ondan.

Kendini önemsiz hissetme, "sıkıcı olmamalıyım" düşüncesi, bilinçaltındaki "güçsüz görünmemeliyim" endişesi aklıma ilk gelenler.

Derdini anlat ve yaşamana devam et. Daha fazlasını düşünmene gerek yok.

belki üzerinden biraz zaman geçinde kendi kafanda da biraz olayı önemsizleştiriyorsundur. üzülmemek için yapıyor olabilirsin. sıcağı sıcağına anlatınca mesela böyle bir problem yaşamıyorsan belki benim dediğim gibidir.

Bu psikolog hiç bunun üzerine çalışmıyor mu peki? Belli ki kopuk korungan moda geçiyorsunuz. Muhtemelen sizi kıran olaylarda beklediğiniz desteği göremediğiniz, hatta belki çocuklukta bu ihtiyaçlarınız karşılanmadığı için zamanla bu savunma mekanizmasını geliştirmiş olabilirsiniz. Bilinçli ya da değil. Ne zamandır böyle? Ilk hangi olayda böyle olduğunu farkettiniz sorularının cevabı belki bir ışık yakabilir.

Benim de aynı şeyi yaptığım çok oluyor. Yalnızken canımı çok sıkan bir şeyi, başkası olduğunda güle güle anlatıyorum. Kendi açımdan nedeni şu: Yanımda insan oldu mu, seviniyorum ben. İnsan varken eğlenesim, gülesim, mutlu olasım geliyor. Üzgün üzgün anlatırken ben sıkılıyorum çünkü. Ne kendimi, ne başkasını sıkmak istiyorum. Özellikle kendi derdimden kendimin canı sıkılıyor zaten, ben sıkılırken başkası ne yapsın benim derdimi; herkesin derdi kendine yetiyordur zaten. Özellikle de kendimi sıkmışsam, çok kötüysem birini görünce sinir yayları gevşiyor; kahkahalı anlatmaya başlıyorum. Hatta normalde güldüğüm anlardan daha çok gülerim kötüyken; sinirler laçka oluyor iyice. Yanımda insan varken çok da kötü hissedemiyorum bir süreliğine. Bunun için de, sadece o an için, o kadar dertli değilmişim gibi geliyor. O insan gidince kaldığım yerden üzülmeye devam ediyorum ya da o kişi yanımda iki saat kadar dursa ben yine kendi dertlerime dönerim ama o anlık öyle oluveriyor. Belki sizde de öyledir.

Edit: Benim için olayın güçlülükle ilgisi yok. Güçlü olduğumu ya da güçsüz olduğumu iddia edemem. Normal insanlık hali işte. Herkes kadar güçlü, herkes kadar güçsüzüm.

bilemedim ama ben de aynı senin gibiyim. insanlara anlatırken dertlerim çok saçma ve önemsiz geliyor bana, niye anlatıyorum da vakitlerini alıyorum diye düşünüyorum sonra şakaya vurup konuyu dağıtıyorum. pskiyatristimle de böyleydi, yıllardır içimde biriktirdiğim şeyleri 5 dakikada anlatıp yok yea bir problem tadında geçiriyordum görüşmelerimizi. e tabi ki bir işe yaramıyordu o zaman ben de bıraktım gitmeyi. artık içimde patlatıyorum. öyle yani.

@pulsartgr, zaten sıkıcı olduğumu düşünüyorum daha da beni de dinleyip sıkılmasınlar istiyorum, ya da benim farkettiğim başkasının yanında ağlamaktan çok fazla çekiniyorum.

@ron dennis, doğru olabilir dediğin ama anlattıktan sonra yine tek kaldığımda aynı kötü ruh haline giriyorum. Başkasının yanında önemsizleşiyor, tekken yoğunlaşıyor gibi.

@buraya yalnız uyanmak için geldim, siz yetkili birine benziyorsunuz :) daha yeni söyledi bu durumu ama ben bayadır farkındaydım. Dediğinizi düşünüp psikologuma bu konuyu açıcağım. Aklıma bir kaç konu geldi bile.

@aychovsky, evet aynı durum :) ama bunu psikologuma da yapınca sorun değilmiş gibi algılıyor karşımdaki de maalesef :/ savunma gibi bi hal, güçlüyüm ben imajı yaratma çabası gibi gibi.

@peki madem, çözülsün istiyorum bu şekilde devam edersem ilerde daha zor olcak benim için. Onlar benim duygularım önemsiz değiller, düzgünce en azından dalga geçmeden yansıtırsam her şey daha bi iyi olcak.

Sevindim konuları hatırlamanıza. Seansta duygularınızdan ne kadar bahsetseniz o kadar hızlı ilerlemeniz olası. Terapi odasındaki tüm hisler dışardakinin simülasyonu diye düşünüp hepsini mutlaka konuşun. Hele bu kadar yoğun ve önemli bir duyguyu asla es geçmeyin. Genel olarak bu anlattığınız yapıdaysanız yaşadığınız zorluklar için tam da duygunuzla iletişim kurmanız gerekiyor. Psikoloğunuz (umarım klinik psikologtur:) size bu konuda mutlaka yardımcı olacaktır. Kalıcı iyilik halleri dilerim ;)

Eğitimlerinin süpervizyon aşamasında olan psikologlar uygun ücretle terapi verebiliyorlar. Önerebileceğim kimseler var. Dilerseniz özelden yazınız.

örneğin;
-sosyal hayatımı kötü etkileyecek kadar çok iş odaklı olmam.
-ayrıntılara çok fazla önem vermem..
-işin gereğince yapılmayacağını hissedersem takım çalışmalarında uyum sağlayamamam.
işin özelliğine göre hangi tür çalışan istiyorlarsa ona göre biri seçilebilir.

Şu an üzerinde çalıştığım bilmemne bilmemnem -zayıf yönüm- var. şunu bunu yapıyorum kendimi geliştirmeye çalışıyorum tarzı bir cevap uygundur. Firma kurumsal ise evrak işi sevmem/sunum yapamam tarzı şeyler söylemeyin, görev ne olursa olsun yaptırıyorlar.
Üstteki cevapların hiçbirini önermem.

alakasız konulardan gir. ben hep müzik aleti çalma konusunda çok kötüyüm falan diyorum.

eğlenceli tasarım ürünlerinden alabilirsin buldumbuldum tarzında olanlardan.

www.hipicon.com burdan ilginç bişiler çıkar bence

Tuz lampasi.

www.pasabahce.com.tr

Buldumbuldum tarzı ürünleri zıpır buluyor, beğenmiyor. Klasik ve ciddi şeyleri seven bir insan. Ziyagil sülalesinden birine hediye alıyormuşum gibi canlandırılabilir.

Ben, böyle durumlarda bütçeme göre; nevresim, pijama, panduf seçeneklerinden birini seçiyorum. Her zaman, herkesin yenisine ihtiyacı vardır gibi geliyor.

plak al

Bu yeni moda sukulent veya teraryum setlerinden alabilirsiniz, misalen www.casaverdeflower.com (siteyi bilmiyorum, örnek olarak verdim). Ya da Zet.com'da da bulabilirsiniz.

Ben en çok ilgi alanlarıma yönelik hediye geldiğinde mutlu oluyorum. Kahve sehpası için bir kitap hem dekoratif, hem de kişisel olur. Mesela fotoğrafa ilgisi varsa şu (ben kendime almıştım) bence çok güzel hediye olur: www.google.com

Edit: Remzi Kitabevi'nden almıştım.

Matruşka al :)

www.bikutumutluluk.com

hayır kendileriyle bi alakam yok. ama sizin arkadaşa böyle bir hediye uygun olur diye düşündüm. sürprizli.

ya da açık bir uçak bileti.

Yeni şeyler öğrenmeye ve denemeye istekli birisiyse eğer, istediği zaman kullanabileceği (böylelikle kısıtlamamış oluruz) bir kurs alınıp hediye edilebilir. Örneğin 3 saatlik suşi yapım kursu ya da 3-4 haftalık ahşap işleme dersi.

Bizde pek yok ama İstanbul'da bu tarz imkanların daha fazla olduğunu tahmin ediyorum :)

Okulda rehber öğretmeni yok maalesef

bir hastanenin çocuk ve ergen ruh sağlığı kliniğine. çocuk psikiyatristlerinin ilgi alanı içindedir.

Öncelikle geçmiş olsun. Uzun soluklu bir dönem olacaktır bu döneme iyi bir çocuk- ergen psikiyatristiyle başlamanız hem tanı koymak adına hem de yönlendirilmeniz açısından iyi olabilir.

öncelikle ebeveynlerin de bu konuda eğitilmesi gerektiğini unutmayın. ilk bakışta çocuğun belli durumlarda kapasitesi sınırlı gözükse de, etrafından dolaşarak diğer çocuklardan çok daha üstün şekilde çözümlediği durumlar olacaktır, sadece nasıl yapacağını keşfetmesi ve bunun için de en yakınlarının zaman zaman desteği gerekiyor. birtakım şeyleri yargılamamayı, klasik yöntemlerin dislektik bir birey için her zaman geçerli olmadığını öğrenmeleri gerek.

çocuk için ise, bakırköy ruh ve sinir'i önerebilirim. eski doktorum hala olarda olsaydı ismini de bulup verirdim ancak ayrılmıştı bayağı önce.

Okulundaki sınıf öğretmeniyle görüşerek varsa okuldaki rehber öğretmene danışılıp Rehberlik Araştırma Merkezi'ne yönlendirilmesini talep edebilirsiniz.
Kendiniz bir pedagog'dan randevu alıp, bir pedagogla çocuğu görüştürüp, konuyla ilgili destek alabilirsiniz.

terapiye götürüyorlar diye biliyorum. bazen grup terapisi şeklinde bazen de bireysel terapilerle çözmeye çalışıyorlar. Çok duyulu öğrenme teknikleriyle desteklenen terapi'de verdikleri oluyor.

autotrainbrain.com

Tema'nın öğretmenler günü için yaptığı kampanya pek anlamlı olabilir. Linki de şurada: www.tema.org.tr

sende bendeniz gibi sıradan hediyelerden sıkıldıysan buraya bakmanı tavsiye ederim: www.buldumbuldum.com

:D :D

şurada gördüğün en büyük gezegenin boyutu uzayın katrilyonda biri bile değil. bir de multiverse var, bu evren sonsuz sayıda evrenden sadece biri mesela :D

aynı fobi bende de var yalnız değilsin

tripofobiyle alakali olabilir mi? mesela asagidaki linkteki da rahatsız ediyor mu?

!!!!!!!!!!!!!!!tripofobi icerir!!!!!!!!!!!!!!!!!!
www.renklist.com
!!!!!!!!!!!!!!!tripofobi icerir!!!!!!!!!!!!!!!!!!

yok değil. tamam iğrenç iğrenç şeyler ama bunlarda bi sıkıntı yok.

beni daraltan bu gittikçe büyüme olayı. anlayamazsınız kdjaflkjfd

Bir tanıdığımın arkadaşı sinemada gravity filmini izlerken sanıyorum sonsuzluk hissinden dolayı kusmuş. Elamanla uzay filmi izlenemiyor.

evet evet onu izlerken de kalbim sıkışmıştı bazı sahnelerde.

fotoğraf neyle ilgili kesin şu delik delik fobisidir korkudan açamadım.

şu tripofobi fotolarından rahatsız olmayan yoktur herhalde, iğrenç resimler, zaten normal değil ki.

uzayı veya sonsuzluğu düşündükçe ben de panik atak oluyorum:( ama üzerinde düşünmem lazım, böyle foto, film vs etkilemiyor.

Terapiye gidip bundan bahsetseniz psikoloğunuzla konuşacağınız şey bu hissin adı değil kendisi olurdu. Buraya odaklanmakta fayda var. Acaba bu neden sizi rahatsız ediyor? Ne hissediyorsunuz? Başka ne zaman hangi olay anında bunun gibi bir his hissettiniz? Spesifik olarak da "evren büyük ben ise küçüğüm" diye bir düşünceyse aklınızdaki benim aklıma ölüm korkusu geliyor bu noktada. Ölüme bakış açınız ne? Bunlar hep deşilmeli.